عنوان مقاله :
بررسي سبك زندگي ارتقادهنده سلامت و بهزيستي روانشناختي در زنان مراجعهكننده به پايگاههاي سلامت شهر اراك
پديد آورندگان :
خاني ، فاطمه دانشگاه علومپزشكي ايران - دانشكده پرستاري مامايي - گروه پرستاري , اينانلو ، مهرنوش دانشگاه علومپزشكي ايران - دانشكده پرستاري مامايي - گروه پرستاري و روانپزشكي و پرستاري كودكان , گنجي ، فاطمه دانشگاه علومپزشكي اراك - دانشكده پرستاري - گروه پرستاري , حقاني ، حميد دانشگاه علومپزشكي ايران - دانشكده بهداشت - گروه آمارزيستي
كليدواژه :
زنان , سلامت , سبك زندگي , بهزيستي , بهزيستي روانشناختي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: زنان ستون اصلي توسعه اجتماعي و محور اصلي سلامت خانواده هستند. موفقيت، بقا و ارتقاي جامعه به سلامت زنان جامعه وابسته است. از آنجايي كه سبك زندگي ارتقادهنده سلامت و بهزيستي روانشناختي از تعيينكنندههاي مهم سلامت هستند، اين پژوهش با هدف تعيين سبك زندگي ارتقادهنده سلامت و بهزيستي روانشناختي در زنان مراجعهكننده به پايگاههاي سلامت اراك در سال 1398 انجام شد.مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي از بين زنان مراجعهكننده به پايگاههاي سلامت شهر اراك، 221 خانم كه معيار ورود به مطالعه را داشتند به صورت نمونهگيري مستمر وارد مطالعه شده و فرم اطلاعات جمعيتشناختي، پرسشنامه سبك زندگي ارتقادهنده سلامت و پرسشنامه بهزيستي روانشناختي را تكميل كردند. توصيف دادهها با استفاده از آمارههاي توصيفي فراواني، درصد فراواني، ميانگين، انحراف معيار و تحليل دادهها به وسيله آزمونهاي آناليز واريانس، تي مستقل و رگرسيون با استفاده از نسخه 19 نرمافزار نسخه SPSS انجام شد.ملاحظات اخلاقي: اين مطالعه با كد اخلاقIR.IUMS.REC.1398.609 به تصويب كميته اخلاق معاونت پژوهشي دانشگاه علومپزشكي ايران رسيده است.يافته ها: ميانگين سبك زندگي ارتقادهنده سلامت در واحدهاي موردپژوهش 96.135 بود. مؤلفههاي فعاليت بدني با ميانگين 31.16 و تغذيه با ميانگين 41.26، به ترتيب كمترين و بيشترين امتياز را داشتند. ميانگين بهزيستي روانشناختي در واحدهاي موردپژوهش 29.72 بود. مؤلفههاي هدفمندي با ميانگين 76.10 و رشد فردي با ميانگين 19.13 به ترتيب كمترين و بيشترين امتياز را داشتند. سن، بيماريهاي مزمن، اشتغال، تعداد فرزندان و مصرف الكل با سبك زندگي ارتقادهنده سلامت ارتباط معنادار منفي و تحصيلات زن و همسرش با سبك زندگي ارتقادهنده سلامت ارتباط معنادار مثبت داشتند. درمجموع، متغيرهاي جمعيتشناختي در حد 13 درصد سبك زندگي ارتقادهنده سلامت را پيشبيني ميكند. سن، تعداد فرزندان، وجود بيماريهاي مزمن جسمي و بيماريهاي اعصاب و روان با بهزيستي روانشناختي ارتباط معنادار منفي و وضعيت اقتصادي، تحصيلات زن و همسرش با بهزيستي روانشناختي ارتباط معنادار مثبت داشت. درمجموع، متغيرهاي جمعيتشناختي تا ده درصد بهزيستي روانشناختي را پيشبيني ميكنند. نتيجه گيري:با توجه به اينكه سبك زندگي ارتقادهنده سلامت و بهزيستي روانشناختي دو تعيينكننده مهم سلامت محسوب ميشوند، بررسي اين شاخصها وعوامل مؤثر بر آنها ميتواند به برنامهريزي مداخلات براي ارتقاي سلامت جسمي و رواني زنان كمك كند.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك