اثربخشي تمرين كنترل توجه بر سوگيري توجه به مرگ، اضطراب مرگ، و حساسيت نسبت به برجستگي ميرايي

زمينه و هدف تمرين كنترل توجه، مداخله شناختي نويني است كه با كاهش سوگيري توجه نسبت به اطالعات منفي، تنظيم هيجان را بهبود ميدهد. با توجه به ارتباط معنادار اضطراب مرگ با بدتنظيمي هيجان و سوگيري توجه نسبت به مرگ، هدف اين مطالعه بررسي تمرين كنترل توجه به عنوان مداخلهاي براي كاهش اضطراب مرگ بود.مواد و روش ها در اين كارآزمايي باليني، پنجاه نفر از دانشجويان دانشگاه هاي شهر تهران به روش نمونهگيري دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل گماشته شدند. تمرين كنترل توجه با استفاده از محركهاي مربوط به مرگ براي گروه آزمايش يك و محركهاي منفي غيرمرتبط با مرگ براي گروه آزمايش دو ارائه شد. گروه كنترل مداخلهاي دريافت نكرد. در سه مرحله پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري سه ماهه، سوگيري توجه نسبت به مرگ، اضطراب مرگ و حساسيت نسبت به برجستگي ميرايي به ترتيب از طريق آزمون استروپ تغييريافته، پرسشنامه چندبعدي ترس از مرگ و پرسشنامه گرايش به عدم تعهد اخلاقي در پي ايجاد برجستگي ميرايي سنجيده شدند.ملاحظات اخلاقي اين مطالعه در مركز ثبت كارآزماييهاي باليني ايران با كد IRCT20190406043181N1 ثبت شد و در كميته اخالق در پژوهشهاي زيستپزشكي دانشگاه علومپزشكي شهيد بهشتي با كد 539.1398.REC.MSP.SBMU.IR تأييد شد.يافته ها يافته هاي پژوهش نشان داد كه سوگيري توجه نسبت به مرگ، اضطراب مرگ و حساسيت نسبت به برجستگي ميرايي در گروه آزمايش يك پس از انجام تمرين كنترل توجه به طرز معناداري كاهش يافت (P 0/05) و اين كاهش معنادار در پيگيري سهماهه همچنان مشهود بود. در دو گروه ديگر، تغيير معناداري ديده نشد(P 0/05).نتيجه گيري طبق يافته هاي حاصل از انجام اين پژوهش ميتوان نتيجه گرفت كه تمرين كنترل توجه ميتواند سوگيري توجه نسبت به مرگ را كاهش داده و متعاقبا منجر به كاهش اضطراب مرگ و حساسيت نسبت به برجستگي ميرايي مي شود.