عادي‌سازي روابط كشورهاي عربي با رژيم صهيونيستي و پيامدهاي امنيتي آن براي جمهوري اسلامي ايران

هدف پژوهش حاضر بررسي عادي‌سازي روابط با رژيم صهيونيستي و پيامدهاي امنيتي آن براي جمهوري اسلامي ايران است. سوال اصلي پژوهش اين است كه عوامل موثر در ايجاد و تداوم روند عادي‌سازي روابط ميان رژيم صهيونيستي با كشورهاي عربي حوزه‌ي خليج فارس چيست و تكامل اين روند چه پيامدهايي بر امنيت ملي ايران خواهد داشت؟ فرضيه‌ي پژوهش براساس «نظريه‌هاي اتحاد» در پارادايم واقع‌گرايي اين‌ است كه «مداخلات بين‌المللي»، «رقابت درون‌منطقه‌اي» و «تحولات داخلي كشورها» سه عوامل موثر بر آغاز روند عادي‌سازي روابط با رژيم صهيونيستي بوده است؛ تكامل اين وضعيت از «عادي‌سازي» به «اتحاد استراتژيكي» مي‌تواند زمينه‌ساز ايجاد ناامني در سطوح سياسي، اقتصادي و نظامي كشورمان باشد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهند «ضعف‌هاي ساختاري و قدرت تصنعي كشورهاي درگير در اين روند»، «افزايش قدرت منطقه‌اي ايران» و «اتخاذ راهبرد موازنه‌ي خارج از مرزها از سوي آمريكا» از مهم‌ترين عوامل موثر بر ايجاد اين روند است كه رژيم صهيونيستي و برخي كشورهاي حوزه‌ي خليج ‌فارس در قالب «دكترين پيراموني» در تلاش هستند با ايجاد اتحادهاي استراتژيك، آسيب‌پذيري خود را در برابر چالش‌هاي بيان‌شده كاهش دهند.