شركت يا عدم شركت در مناقصه، تحليل هزينه فرصت سرمايه‌گذاري مشاركت عمومي خصوصي

Successful Tendering in Public Private Partnership, Cost Opportunity Analysis

كاهش بودجه عمراني براي تكميل طرح‌هاي نيمه تمام موجب شده است تعداد زيادي از دستگاه‌هاي دولتي و بخش عمومي علاقه‌مند براي جذب سرمايه‌گذاران خصوصي بوده و فراخوان‌هاي متعددي براي جذب سرمايه‌گذار به روش مشاركت عمومي خصوصي در كشور برگزار شود. ولي تمامي پروژه‌هاي تعريف شده براي اين روش موفق نبوده و سرمايه‌گذاران خصوصي براي شركت در مناقصات اين نگراني را دارند كه هزينه و زمان صرف شده براي تامين ضمانت نامه‌ها، مذاكرات تامين كنندگان مالي، تهيه طرح‌هاي توجيهي و .... را متضرر شوند. به همين دليل سرمايه‌گذاران نيازمند يك مدل براي تصميم‌گيري براي شركت يا عدم شركت در مناقصه هستند. در اين مقاله، يك مدل تصميم‌گيري چند معياره ارائه شده است كه با ارزيابي معيارهاي موفقيت در يك مناقصه مي‌تواند به سرمايه‌گذاران هزينه فرصت هر مناقصه را ارزيابي نمايد. نتايج پياده‌سازي اين مدل در 11 پروژه حوزه صنعت آب و نيروگاهي كشور، نشان مي‌دهد تصميم سرمايه‌گذاران براي شركت يا عدم شركت در مناقصه علاوه بر جذابيت مالي طرح، به نحوه سازماندهي و سوابق پايبندي تعهدات توسط دستگاه اجرائي وابسته است. همچنان كه سرمايه‌پذيران دولتي و عمومي مي‌توانند با ارائه مشوق‌هاي مالي و مكانيسم‌هاي كاهش ريسك شانس موفقيت طرح را افزايش دهند.

Due to inadequate public financial status and increasing demand for infrastructure facilities, many governments worldwide are exploring new arrangements through Public Private Partnerships (PPP). However, PPP approach is not applicable for all projects and investors may pay a lot of time and money for preparation for a tender that may not have adequate return back. Therefore, private investors seek a model to support them in deciding whether the bid or no-bid in a PPP tender. This paper presents a decision support system based on MADM decision-making models to evaluate the Cost Opportunity of tenders. Utilizing the proposed model, private investors can rank the PPP tenders and select the most tender with the least cost opportunity. Applying the proposed model to eleven Iranian PPP project in the field of water and power plant, prove that private investor decides to bid in a tender not only for fiscal attracters of the project, but also they consider how public authority is organized and committed to responsibilities. The public party can improve the success chance of PPP tenders by offering some incentives and advocating de-risking mechanisms.