واكاوي فرآيند تأويل در معماري خُرده فرهنگ از منظر نشانه شناسي اومبرتو اكو

هدف پژوهش حاضر فهم چگونگي تأويل بناهاي معماري خرده‌فرهنگ ها از طريق بسط رويكرد نشانه شناسي اومبرتو اكو به اين حوزه است. پارادايم اين پژوهش تفسيري است و قصد دارد پديده معماري خرده‌فرهنگ ها را با دقت تفسير كند و بر اساس تحليل مفاهيم و نظريه پيش رفته است. تحليل ها نشان دادند تأويل بناهاي معماري در خرده‌فرهنگ ها به سه دليل با تأويل بناهاي معمول متفاوت است: اول. در رمزگان فرآيندي، نحوي و معنايي. در رمزگان فرآيندي عناصر رمزگان سيستمي اول به رمزگانِ سيستمي ناشناس پيوند زده مي شود. اين ناشناس بودن شكل گيري تأويل را به تأخير انداخته و به همين دليل اين امكان را مي يابد كه ظاهري خلاقانه به خود بگيرد. در رمزگان نحوي اين امكان وجود دارد كه همنشيني متفاوتي از اجزاء معماري شاهد باشيم. در رمزگان معنايي معمولاً صورت هاي بياني فرهنگ اكثريت و فرهنگ اقليت تلفيق شده و به صورت محتوايي خرده‌فرهنگ دلالت داده مي شوند. دوم. دانشي كه براساس آن دال ها به مدلول هايي در ذهن مخاطب دلالت كند، خرده فرهنگ پشتوانه تاريخي ندارد و به همين دليل جز براي جمعيت اندك مردم گروه اقليت براي ديگران مبهم و گنگ خواهد بود و تنها با مطالعات تاريخي و فرهنگ شفاف خواهد شد. سوم. شناخت اصول و معيارهاي خرده فرهنگ براساس صورت هاي بياني و محتوايي است.در انتهاي مقاله يك مدل مفهومي براي درك روند تأويل بناهاي معماري خُردهفرهنگ ترسيم و با مصداق مورد مطالعه تشريح شد.