بررسي تاثير فرآيند آلكالين، سورفكتانت، پليمر (ASP) بر بازيافت نفت در مخازن ناهمگن

مخازن ناهمگن (مانند مخازن كربناته) با پيچيدگي در نقشه تراوايي، يا وجود شكاف‌هاي طبيعي و عمدتاً نوع ترشوندگي نفت‌دوست داراي ضرايب بازيافت نفت پايين هستند. يكي از روش‌هاي ازدياد برداشت نفت براي ارتقاي درجه بازيافت چنين مخازني استفاده از فرآيندهاي سيلاب‌زني شيميايي از نوع ASP است. در اين فرآيند، تركيب آلكالين و سورفكتانت باعث مي‌شود نفتي كه به‌واسطه فشار مويينگي به دام افتاده آزاد گردد و هم‌زمان پليمر اثر منفي بالا بودن تراوايي سنگ مخزن در برخي نواحي را كاهش مي‌دهد و نسبت تحرك‌پذيري را بهبود مي‌دهد. تمركز اصلي اين تحقيق بر تأثير ناهمگني در خواص مخزني مانند تراوايي سنگ مخزن بر عملكرد فرآيند ASP است. در اين پژوهش، با ساخت تعداد 23 مدل مخزني به بررسي وجود ناهمگني با فرض يك لايه كانال با تراوايي بالا به‌صورت صفحه افقي در راستاي x، در راستاي y و در راستاي z و صفحاتي در عرض جريان و همچنين در طول جريان و اجراي شبيه‌سازي‌ جريان براي آنها به مقايسه تأثير آنها پرداخته مي‌شود. به‌طور خاص، سيلاب‌زني آب، پليمر، AS+P و P+AS+P براي همه‌ي مدل‌ها اجرا  و ميزان ضريب بازيافت نفت در مقابل حجم سيال تزريقي محاسبه گرديد. همچنين براي بررسي نقش عوامل مختلف، جبهه‌هاي تزريق در هر سناريو، ضريب مقاومت سيال در مقابل جريان، ميزان دبي توليدي سيال بر جرم مواد تزريقي، غلظت‌هاي متفاوت تزريق مواد مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفت. نتايج شبيه‌سازي براي يك دوره‌ توليدي تقريباً ده ساله نشان داد ميزان ضريب بازيافت نفت براي فرآيند P+AS+P حدود 20% نسبت به سيلاب‌زني آب افزايش مي‌يابد. همچنين، مشاهده گرديد براي هر مورد شبيه‌سازي اندازه بهينه لخته مربوطه سيستم مانند لخته آب يا پليمر به‌تنهايي يا لخته AS در سيلاب‌زني (P+AS+P) و پليمر در سيلاب‌زني (P+W+P) قابل بررسي و تعيين است. براي مدل‌هاي ناهمگن با كانال تراوا، ضريب شكلي كانال (نسبت پهنا به ارتفاع كانال تراوا) و جهت قرارگيري كانال تراوا در مدل براي ارزيابي ميزان افزايش ضرايب بازيافت نفت دو حالت AS+P , P+AS+P در مقايسه با سيلاب‌زني آب مؤثر ديده شد و در واقع، اختلاف بين دو حالت AS+P و P+AS+P را بيشتر بروز مي‌دهد.