پرينترهاي سه بعدي و كاربرد آن در ساخت پروتزهاي دنداني: مرور سيستماتيك

مقدمه: پرينت سه بعدي يك روش ساخت لايه لايه است كه براي ساخت مدل سه بعدي ساختار هاي پيچيده استفاده مي شود. اين تكنولوژي داراي روش ها، مواد و تجهيزات متعدد است. هدف از اين مطالعه مروري، بررسي كاربرد پرينترهاي سه بعدي در ساخت پروتزهاي دنداني است؛ كه در آن انواع روش هاي پردازش، متريال و دقت هركدام را ارزيابي كرديم. مواد و روش ها: از يك روش استاندارد جستجو در پايگاه هاي اطلاعاتيPubMed وGoogle scholar استفاده شد. معيار ورود مطالعه، مقالات چاپ شده به زبان انگليسي، در زمينه ساخت پروتز و كاربرد روش افزايشي در مراحل كار، در محدوده سال هاي 2015 تا 2020 بود. يافته ها: در مجموع 2250 مقاله از طريق جستجو در پايگاه هاي اطلاعاتي، به دست آمد. با توجه به معيارهاي خروج، 27 مقاله (3 مقاله مروري، 2 مطالعه كلينيكي و 22 مطالعه آزمايشگاهي) مربوط به تكنولوژي پرينت سه بعدي در پروتز انتخاب شد. تاكنون در پروتزهاي دنداني از روش هاي استريوليتوگرافيStereolithography(SLA)، ذوب ليزري Selective Laser Melting(SLM)، جوش افزايشي Fused Deposition Modeling(FDM) و تزريق مواد Material jetting(inkjet) براي ساخت راهنماي جراحي، ايمپلنت، كست، تري اختصاصي، پروتز متحرك، الگوهاي ريختگي، فريم هاي فلزي و پروتز هاي ثابت استفاده شده است.نتيجه گيري: ظهور تكنولوژي سه بعدي و ديجيتال تأثير به سزايي روي بازسازي دندان ها و كارهاي پروتزي داشته است. كيفيت قطعات  پروتز هاي ساخته شده با استفاده از اين تكنولوژي در اكثر مواقع از نظر كلينيكي قابل قبول مي باشد و مي تواند جايگزين روش هاي متداول شود. روش هاي پرينت و مواد مورد استفاده در دندانپزشكي، هر روز پيشرفت مي كند. براي كاربرد موفق اين روش، نيازمند آشنايي كامل و به روز با روش كاربرد مواد، محدوديت ها و مزاياي اين تكنيك جديد هستيم.