سلسله مراتب نيازهاي زنان در قصه‌هاي كهن ايراني مبتني بر هرم آبراهام مزلو

هدف پژوهش حاضر، بررسي سلسله مراتب نيازهاي زنان در قصه هاي كهن ايراني مبتني بر هرم  آبراهام مزلو بود. جامعۀ پژوهش شامل كليۀ قصه هاي كهن ايراني است. نمونۀ پژوهش قصه هاي كليله ودمنه، مرزبان نامه، بختيارنامه، سندبادنامه و سمك عيار، بر اساس سلسله مراتب نيازهاي هرم مزلو در زنان بود. روش پژوهش توصيفي تحليلي است. براي گردآوري اطلاعات از روش كتابخانه اي استفاده شد و قصه هاي كهن ايراني و مضامين مرتبط با نيازهاي زنان كه مبتني بر هرم آبراهام مزلو بود بررسي شدند. سپس اطلاعات جمع آوري شده مورد تطبيق و تحليل روان شناختي قرار گرفت و درنهايت الگويي مشخص از نيازهاي زنان ترسيم شد. نتايج نشان داد كه:  وجود شخصيت هاي مختلف از جمله شخصيت زنان و كنش هاي رفتاري مختلف، زمينۀ تحليل روان شناختي اين متون را فراهم آورده است. بر اين اساس، نيازهاي روان شناختي زنان در قصه هاي كهن از جمله قصه هاي كليله و دمنه، مرزبان نامه، بختيارنامه، سندبادنامه و سمك عيار، مطابق با انگيزش و ميزان احساس رضايت دروني آن ها از زندگي، بر اساس هرم نيازهاي اوليۀ (نياز زيستي، نياز ايمني، نياز عشق و وابستگي، نياز احترام  به خود و ديگران و نياز خود شكوفايي) آبراهام مزلو طبقه بندي شده است. نيازهاي زيستي كه در قاعدۀ هرم مزلو قرار دارد، در برخي از قصه هاي كليله ودمنه، مرزبان نامه و سندبادنامه منعكس شده است. نياز زنان به «عشق، وابستگي و ايمني» در طبقات بعدي هرم  مورد توجه بوده است؛ هم چنين در قصه هاي كليله ودمنه، سمك عيار و مرزبان نامه، نمودهايي از خودشكوفايي مشاهده شد؛ به عبارتي نيازهاي زنان در قصه هاي كهن، قابليت طبقه بندي بر مبناي هرم نياز آبراهام مزلو را دارد. طبق نظر مزلو تأمين نيازهاي هر طبقه زمينۀ ظهور نيازهاي طبقات بالاتر را فراهم مي آورد. بر اين اساس جهت خودشكوفايي و خلاقيت در زنان مي بايست نخست نيازهاي زيستي و  ايمني برآورده شود.