نقش زنان در ادوار هخامنشي، اشكاني و ساساني بر اساس سكه‌هاي بازمانده

هدف پژوهش حاضر مطالعه‌ي نقش زنان در ادوار هخامنشي، اشكاني و ساساني بر اساس سكه‌هاي بازمانده بود. جامعه‌ي پژوهش شامل منابع مكتوب تاريخي و ديگر آثار مرتبط با موقعيت زنان در سلسله‌هاي هخامنشي، اشكاني و ساساني مي‌باشد. نمونه پژوهش، سكه‌هاي برجاي مانده از دوره هخامنشي، اشكاني و ساساني بود. روش پژوهش توصيفي تحليلي است. گردآوري اطلاعات به شيوه‌ي كتابخانه‌اي و با استفاده از اسناد، مدارك مكتوب و منابع معتبر انجام گرفت. تحليل‌داده‌ها با استفاده از روش تحليل‌محتوا صورت‌گرفت. يافته‌ها نشان‌داد كه، اگر چه سكه ابزاري جهت مبادلات اقتصادي، نشانه استقلال و معرف مليت هر قومي است، ولي درعين‌حال سند معتبري است كه اطلاعات مفيدي در زمينه‌هاي اجتماعي، فرهنگي، سياسي، تاريخ گذشته ملت‌‌ها و جايگاه زنان را ارائه مي‌دهد. تصاوير، نام و لقب زنان سلطنتي، تصاوير ايزدبانوان و نمادهاي وابسته به آنان كه بر روي سكه‌هاي اشكاني و ساساني نقش بسته بيان‌گر جايگاه رفيع زن در اين ادوار بود. اگرچه الواح هنري به‌جا‌مانده از دوره هخامنشي اطلاعات باارزشي در مورد زنان اين عصر به دست مي‌دهد، ولي در سكه‌هاي اين دوره مانند ساير آثار تصوير زن ديده نمي‌شود. زنان دربار هخامنشي، اشكاني و ساساني به‌عنوان مصداق زنان مقتدر و مدبر و با اراده در عرصه سياست و اجتماع ايفاي نقش كرده‌اند. در كل زنان در اين ادوار به پايگاهي برابر پايگاه مردان (پادشاهان)، دست يافته و نام و نمودشان بر روي سكه‌ها ماندگار شده است.