تأثير تمرين تناوبي شديد و عسل آويشن بر تكثير و تمايز سلول‌هاي قلبي رت‌هاي نر مبتلا به ديابت نوع دو

مقدمه: ورزش و آنتي‌اكسيدان‌ها، به عنوان يك درمان محافظتي در برابر خطر ديابت شناخته مي‌شوند. هدف از پژوهش حاضر، بررسي تأثير تمرين تناوبي شديد و عسل آويشن بر تكثير و تمايز سلول‌هاي بافت قلب رت‌هاي نر مبتلا به ديابت نوع دو بود.روش‌ها: اين مطالعه‌ي تجربي، بر روي 36 رت مبتلا به ديابت انجام شد. رت‌ها به طور تصادفي در چهار گروه شاهد مبتلا به ديابت (8 سر)، تمرين تناوبي (10 سر)، عسل آويشن (8 سر)، تمرين تناوبي‌ و مصرف عسل آويشن (10 سر) تقسيم شدند. مداخله‌ي تمريني به ‌صورت 8 هفته HIIT، شامل 2 تا 8 تناوب دو دقيقه‌اي دويدن با شدت 80 تا 90 درصد max2VO و استراحت يك دقيقه‌اي با شدت 50 تا 56 درصد max2VO، به مدت 5 جلسه در هفته اجرا مي‌شود. علاوه بر اين، 3 گرم بر كيلوگرم عسل آويشن، 5 روز در هفته در گروه‌هاي مكمل مصرف شد. بيان ژن‌هاي Nkx2.5، Tbx5 و Gata4 توسط realtime RTPCR ارزيابي گرديد. جهت بررسي تفاوت بين گروه‌ها از آزمون ANOVA و آزمون تعقيبي LSD استفاده شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بيان ژن Tbx5، Gata4 و Nkx2.5 در گروه HIIT نسبت به گروه شاهد، افزايش معني‌داري دارد اما اين يافته‌ها در شاخص‌هاي Tbx5 و Nkx2.5 در گروه عسل تكرار نشد (0.05 P).نتيجه‌گيري: HIIT با افزايش بيان ژن‌هاي Nkx2.5، Tbx5 و Gata4 سبب تكثير و تمايز سلول قلب رت‌هاي مبتلا به ديابت مي‌شد در حالي كه تأثير عسل آويشن و تعامل آن با تمرين، نمي‌توانست مزاياي مشابهي در رت‌هاي مبتلا به ديابت داشته باشد.