عنوان مقاله :
رفتار هورمتيك باكتري همزيست نخود زراعي Mezorhizobium ciceri در برابر غلظتهاي مختلف ايمازتاپير و تريفلورالين
پديد آورندگان :
حسيني طيلان ، معصومه سادات دانشگاه گنبد كاووس - گروه توليدات گياهي , اورسجي ، زينب دانشگاه گنبد كاووس - گروه توليدات گياهي , طليعي ، فاختگ دانشگاه گنبد كاووس - گروه توليدات گياهي , غلامعلي پور علمداري ، ابراهيم دانشگاه گنبد كاووس - گروه توليدات گياهي , نعيمي ، معصومه دانشگاه گنبد كاووس - گروه توليدات گياهي
كليدواژه :
تحريك رشد , غلظت هاي حداقل , مدل برين كوزنس , -مدل لگاريتم لجستيك
چكيده فارسي :
ريزوبيومها باكتريهاي خاكزي هستند كه قادر به همـزيسـتي با ريشه گياهان لگومينوز ميباشـند. همزيستي حبوبات و ريزوبيومها سبب تثبيت مقادير بالايي نيتروژن در سراسر جهان ميشود. اين باكتريها به عنوان كود بيولوژيكي در مزارع حبوبات استفاده ميگردند و هر عاملي كه اثر سوء بر ريزوبيومها داشته باشد سبب كاهش نرخ تثبيت بيولوژيكي نيتروژن خواهد شد. ريزوبيومها، ميكروبيومهاي غير هدف براي علفكشها ميباشند. علفكشهاي مختلفي از قبيل ايمازتاپير و تريفلورالين ميتوانند بر همزيستي حبوبات و ريزوبيومها تأثير منفي يا هورمتيك بگذارند. هورمسيس يك پديده غلظتپاسخ است كه با تحريك رشد در غلظت كم و مهار رشد در غلظت بالا مشخص ميشود. اين مطالعه با هدف بررسي تأثير علفكشهاي ايمازتاپير و تريفلورالين در دو pH (5.5 و 7) بر رشد Mezorhizobium ciceri در شرايط in vitro انجام شد.مواد و روشهابراي بررسي تأثير علفكشهاي ايمازتاپير و تريفلورالين بر باكتري M. ciceri، آزمايشي به صورت طرح كاملاً تصادفي در دانشگاه گنبدكاووس انجام شد. سويه M. ciceri روي عصاره مخمر مانيتول آگار كشت و نگهداري شد. از محيط كشت مايع عصاره مخمر مانيتول در دو pH برابر 5.5 و 7 استفاده گرديد. علفكشهاي ايمازتاپير (0.021، 0.042، 0.084، 0.168، 0.336، 0.672 g.L1) ماده موثره و تريفلورالين (0.337، 0.675، 1.35، 2.7، 5.4، 10.8 g.L1) ماده موثره به همراه شاهد بدون علفكش به محيط كشت حاوي 105 سلول باكتري بر ميليليتر اضافه و تغييرات جمعيت باكتري در طول موج nm600 محاسبه گرديد. اين آزمايش با 4 تكرار انجام و براي هر كدام از علفكشها دوبار تكرار گرديد. روند جمعيت در هر علفكش توسط مدل لگاريتم لجستيك سه و چهار پارامتري و هنگام مشاهده پاسخ هورمسيس از معادله BrainCousens استفاده شد. يافتههاجمعيت باكتريM. ciceri تحت تاثير غلظتهاي علفكش ايمازتاپير و تريفلورالين در اسيديته 5.5 از منحني لگاريتم لجستيك سه پارامتري و در اسيديته 7 از منحني برينكوزنس 5 پارامتري تبعيت كردند. حداكثر جمعيت باكتري در اسيديته 5.5 و 7 به ترتيب معادل 10^6×22.8 ، از غلظت صفر و معادل 10^6×378.5 و از غلظت 0.021 ايمازتاپير بدست آمد. در غلظتهاي g.L^6-1 0.021 و 0.042 ايمازتاپير، جمعيت باكتري 25.6 و 10.25 درصد نسبت به شاهد افزايش يافت كه بيانگر رفتار هورمتيك باكتري مي باشد. مقدار هورمسيس در تريفلورالين از غلظتهاي (g.L^-1 0.337 و 0.675) معادل 10^8×1.01 سلول بر ميليليتر ثبت شد. درصد افزايش جمعيت باكتري اين غلظتها، نسبت به شاهد به ترتيب 20.92 و 16.14 بدست آمد. مقدار پارامتر e در اسيديته 5.5 از ايمازتاپير معادل g.L1 110×1.03 و از تريفلورالين معادل g.L1 2.93 بدست آمد كه نشانگر مقدار علفكش لازم جهت 50% كاهش جمعيت باكتري مي باشد. حداكثر جمعيت باكتري در اسيديته 5.5 معادل 10^6×40.4 از تيمار شاهد و در اسيديته 7 از غلظت 0.337 معادل 10^6×47.4 بدست آمد. نتيجهگيرياين پژوهش شواهد آماري مبني بر تحريك رشد M. ciceri در برابر غلظتهاي حداقلي ايمازتاپير و تريفلورالين در شرايط خنثي را به صورت هورمسيس نشان داد اما در هر دو علفكش در شرايط اسيدي از مدل لگاريتم لجستيك پيروي كرد و در آن هورمسيس مشاهده نشد. به طور كلي با افزايش غلظت علفكشهاي بكار برده شده در اين آزمايش، رشد جمعيت باكتري M. ciceri كاهش يافت اما بسته به pH محيط كشت، روند واكنش باكتري متفاوت بود به طوريكه در اسيديته خنثي در غلظتهاي زير غلظت كشنده، افزايش رشد جمعيت و پس از آن كاهش رشد اتقاق افتاد.
عنوان نشريه :
مديريت خاك و توليد پايدار
عنوان نشريه :
مديريت خاك و توليد پايدار