جداسازي و شناسايي ملكولي كورينه باكتريوم سودوتوبركلوزيس و تروپرلا پيوژنز از آبسه‌هاي جلدي گاو در تعدادي از گاوداري‌هاي شيري اطراف تهران

زمينۀ مطالعه: كورينه باكتريوم پسودوتوبركلوزيس و تروپرلا پيوژنز دو عامل چركزاي مهم در صنعت دامداري ايران و ساير كشورهاي جهان مي‌باشند كه سالانه خسارات اقتصادي فراواني ايجاد مي‌كنند. در حال حاضر مقاومت آنتي بيوتيكي نسبت به اين باكتري‌ها در حال افزايش است. تشخيص به موقع آلودگي با اين باكتري‌ها نقش مهمي در كنترل عفونت‌هاي ناشي از اين دو باكتري دارد.هدف: بررسي آلودگي گاوهاي مبتلا به آبسه‌هاي جلدي پنج گاوداري بزرگ اطراف شهر تهران به كورينه باكتريوم پسودوتوبركلوزيس و تروپرلاپايوژنز و همچنين معرفي يك روش پيشنهادي دقيق در تشخيص سريع اين دو باكتري.روش‎كار: از تعداد 60 رأس گاو درگير با آبسه‌هاي جلدي در تابستان 1397 جهت تشخيص عامل باكتريايي مولد آبسه، نمونه‌گيري به صورت استريل صورت گرفت و نمونه‌ها در اسرع وقت در مجاورت يخ به آزمايشگاه ارسال شدند. بررسي باكتري شناسي نمونه‌ها با استفاده از واكنش‌هاي استاندارد بيوشيميايي و واكنش زنجيره‌اي پليمراز با استفاده از پرايمرهاي اختصاصي انجام شد.نتايج: از 60 نمونه مورد بررسي 25 درصد (15.60) به عنوانكورينه باكتريوم پسودوتوبركلوزيس و 20 درصد (12.60) به عنوان تروپرلا پيوژنز به صورت خالص جداسازي گرديد. در 55 درصد از نمونه‌ها (33.60) نيز هر دو باكتري به صورت همزمان حضور داشتند. كليه نمونه‌هايي كه با استفاده از واكنش‌هاي بيوشيميايي تشخيص داده شدند، با روش واكنش زنجيره‌اي پليمراز مورد تأييد قرار گرفتند.نتيجه گيري نهايي: كورينه باكتريوم پسودوتوبركلوزيس و تروپرلا پيوژنز از عوامل اصلي ايجاد آبسه جلدي در گاوداري‌هاي اطراف شهر تهران مي‌باشند. با توجه به اين‌كه تشخيص دقيق عامل ايجاد آبسه در درمان مؤثر بسيار اهميت دارد، استفاده از واكنش زنجيره‌اي پليمراز بر مبناي دو ژن 16S23S rDNA و ژن 16S rRNA مي‌تواند به منظور تشخيص سريع و دقيق اين باكتري‌ها در ابتداي بيماري مورد استفاده قرار بگيرد.