سواد سلامت در شبكه تلويزيوني (سلامت) پيش و پس از شيوع كرونا

پژوهش حاضر، به‌منظور استخراج الگوي رفتاري سيماي ملي در افزايش سواد سلامت مخاطبان با ويژگي ميان‌رشته‌اي‌، هدف كاربردي و ماهيت توصيفي ، تبييني، با روش آميخته و نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي در دو مرحله كيفي و كمي انجام پذيرفته است. در مرحله (كيفي) و پاسخ به پرسش اول، مبني بر چيستي مضامين برنامه‌ها به شيوه استدلال استقرايي از مجموعه مضامين پايه و سازمان‌دهنده‌، به سه مضمون فراگير: تغيير الگوي رفتاري و سبك زندگي بينندگان، پيشگيري از بيماري‌ها و توانمند‌سازي مخاطبان دست يافتيم. همچنين از مقايسه برنامه‌ها در دو بازه زماني بر اساس پرسش دوم‌، مبني بر اينكه چه تغييراتي در مضامين برنامه‌هاي شبكه پس از كرونا ايجاد شده است؟ تفاوت‌هاي اندكي مشاهده شد. براي پاسخگويي به پرسش سوم و مقايسه مضامين سلامت جسماني با نظريات كارشناسان سازمان بهداشت جهاني، كاستي‌هاي موجود در برنامه‌ها از‌قبيل بي‌توجهي به تقويت شهروندي فعال و شناخت حقوق افراد به‌عنوان بيمار، ضعف در آگاه‌سازي و جهت‌يابي به‌عنوان مصرف‌كننده محصولات و دستيابي به ارائه‌دهندگان مراقبت‌هاي بهداشتي براي بهبود سلامت مشخص شدند. در مرحله (كمي) از آزمون فريدمن براي فرضيه اول، مبني بر اولويت بعد جسماني در ميان ابعاد گوناگون سلامت و آزمون تي وابسته براي فرضيه دوم، مبني بر نبود تفاوت معنادار در زمان برنامه‌هاي سلامت جسماني در دو بازه زماني مورد نظر استفاده شده كه به تأييد هر دو انجاميد.