بررسي عوامل خطر مرتبط با ايجاد درد لگني در دوران بارداري

مقدمه: حدود 70% زنان باردار به كمردردهاي دوران بارداري مبتلا مي‌شوند. ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎي ﻓﯿﺰﯾﻮﻟﻮژﯾكي كه ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ درد مي‌شوند، ﻧﺎﻣﺸﺨص هستند. با توجه به شيوع بالاي اين درد، مطالعه حاضر با هدف بررسي عوامل خطر مرتبط با ايجاد درد لگني در دوران حاملگي در زنان باردار مراجعه‌كننده به بيمارستان شهيدان مبيني شهر سبزوار انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مورد شاهدي در سال 1397 بر روي 120 زن باردار كه 12 نفر (10%) آنها در سه ماه اول بارداري و 108 نفر (90%) در سه ماهه سوم بارداري بودند، در بيمارستان شهيدان مبيني سبزوار انجام شد. جهت جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه محقق‌ساخته كه روايي و پايايي آن به تأييد رسيد و چك‌ليست استاندارد استفاده شد. پرسشنامه شامل دو بخش مشخصات دموگرافيك نمونه‌ها و سؤالات مرتبط با عوامل خطر و چك‌ليست نيز شامل نتيجه معاينات نمونه‌ها براي تعيين برخي عوامل خطر بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارSTATA انجام شد. يافته‌ها: در بين زنان باردار مبتلا به درد لگن، 4 نفر (10%) شلي ليگاماني خفيف، 3 نفر (7.5%) سابقه تروما به كمربند لگني، 17 نفر (42.5%) سابقه كمردرد در حاملگي قبلي، 20 نفر (50%) سابقه كمردرد قبل از حاملگي و 10 نفر (25%) فعاليت جنسي نارضايت‌بخش را ذكر كردند. در اين مطالعه بين رابطه جنسي نارضايت‌بخش (0.008=p)، سابقه كمردرد قبل از حاملگي (0.001=p) و يا در حاملگي قبلي (0.001=p) با درد لگن در دوره بارداري ارتباط آماري معني‌داري وجود داشت، در‌حالي‌كه بين محل سكونت، سيگاري بودن، شلي ليگاماني، شغل و ساير عوامل خطر مورد بررسي با درد لگن ارتباط معني‌داري وجود نداشت (0.05≤p). نتيجه‌گيري: در اين مطالعه سابقه كمردرد در حاملگي قبلي، سابقه كمردرد قبل از حاملگي و همچنين فعاليت جنسي نارضايت بخش به‌عنوان عوامل خطر درد لگني شناخته شدند. شناسايي اين عوامل خطر مي‌تواند در كنترل عوامل تشديد‌‌كننده درد لگني در دوره بارداري و پيشگيري از محدوديت‌هاي حركتي در زنان پس از زايمان، كمك‌كننده باشد.