پيش‌بيني‌كننده‌هاي درد مزمن در زنان پس از جراحي هيستركتومي: يك مطالعه كوهورت آينده‌نگر

مقدمه: درد مدام پس از هيستركتومي در جمعيت ايراني نامشخص است و فاكتورهاي مختلفي از جمله قوميت نيز در بروز آن دخيل هستند كه سهم اثر آن در مناطق مختلف ايران بررسي نشده است؛ لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي شيوع و پيش‌بيني‌كننده‌هاي درد مداوم پس از هيستركتومي انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه كوهورت آينده‌نگر در بازه زماني فروردين سال 1398 تا اسفند سال 1399 در بيمارستان‌هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تبريز انجام شد. 219 نفر از بيماران كانديد هيستركتومي ابزارهاي جمعيت‌شناختي، مقياس ديداري درد حاد، مقياس درجه‌بندي درد مداوم و افسردگي بك را تكميل نمودند و در نهايت شيوع درد مداوم به كمك ابزار شدت درد در دوره پس از جراحي (NRS) و پيش‌بيني‌كننده‌هاي آن به كمك آزمون رگرسيون لوجستيك بررسي شدند. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: شيوع درد مداوم پس از جراحي در 35 نفر (15.98%) مشاهده شد؛ بر اساس نتايج رگرسيون لوجستيك، متغير درد حاد در ساعت اول به اندازه (2.32-1.85) 2.11 برابر و جراحي به‌روش باز به اندازه (4.49-0.88) 3.24 برابر ريسك درد مداوم پس از جراحي را افزايش مي دهند. نتيجه‌گيري: روش لاپاراتومي هيستركتومي و درد حاد بعد از عمل، به‌عنوان ريسك فاكتورهاي مستقل بروز درد مداوم پس از جراحي هيستركتومي هستند. شناسايي بيماران پرخطر قبل از جراحي، از جمله بيماران با حساسيت به درد، ممكن است فرصتي منحصر به فرد براي كاهش درد مداوم پس از جراحي ايجاد كند.