مكانيسم‌هاي مولكولي و ژن‌هاي درگير در ناباروري مردان مبتلا به واريكوسل: مرور سيستماتيك

مقدمه: يكي از شايع‌ترين دلايل ناباروري مردان، ناهنجاري واريوكسل است. مردان با سابقه خانوادگي واريكوسل بيشتر در معرض خطر ابتلاء به اين ناهنجاري ها هستند. در نتيجه عوامل ژنتيكي و مولكولي ممكن است در بيماري‌زايي واريكوسل، مرتبط با ناباروري نقش مهمي ايفا كنند. لذا مطالعه مروري حاضر با هدف بررسي ژن هاي كانديد و مكانيسم‌هاي مولكولي آنها و نقش ژنتيك در ابتلاء يا تشديد آن در واريكوسل انجام شد. روش‌كار: در اين مطالعه جهت يافتن مقالات مرتبط، پايگاه‌هاي اطلاعاتي لاتين (PubMed، Google Scholar) و فارسي (SID و Magiran) بدون محدوديت زماني و با استفاده از كلمات كليدي Varicocele،Male Infertility و Gene در بازه زماني 4 ساله مورد جستجو قرار گرفتند. يافته ها: جهش يا پلي مورفيسم هاي ژن هاي كانديد احتمالي از جمله NOS3، hoGG1، TNP1,2، GST، POLG، P53، MTHFR ACP1 اثرات متفاوتي بر اسپرم، اسپرماتوژنز و در كل واريكوسل دارند. نتيجه‌گيري: تاكنون چندين ژن به‌عنوان كانديدهاي احتمالي براي وقوع و پيشرفت واريكوسل در جمعيت هاي گوناگون جهان مورد بررسي قرار گرفته است كه هركدام اثرات متنوعي بر پاتوفيزيولوژي واريكوسل نشان داده است. بنابراين صحيح يا غلط بودن فرضيه (تأثير ژنتيك بر واريكوسل) به‌دليل نداشتن هماهنگي شواهد و اختلاف نظر هنوز مشخص نيست.