ابعاد و نشانگرهاي ويژگي هاي پيروان در سازمان هاي آموزشي از منظر قرآن كريم

امروزه، پيروان (كاركنان) نقشي مهم و حياتي در اثربخشي فرايند رهبري در سازمان‏ ها دارند. اين مسئله در سازمان‏هاي آموزشي كه مسئول پرورش‌دادن شخصيت، منش و سلوك انساني هستند، ميان مديران و كاركنان در ابعاد گستردۀ آن به‏ عنوان عوامل اجرايي، از مهم‏ترين موضوع‌هايي است كه در هرگونه فعاليت آموزشي و پرورشي رخ مي‏ نمايد و اثرهاي مهم آن بر تعليم‏ وتربيت‏ جامعه، اجتناب‌ناپذير است. بررسي‏ ها نشان مي‏ دهد كانون توجه بيشتر پژوهش‌ها مفاهيم رهبر آموزشي، و رفتارها و ويژگي‏هاي رهبري بوده؛ اما تحقيق‌هايي كافي و جامعي دربارۀ نقش پيروان (كاركنان) و ويژگي‏هاي آنان در سازمان‌هاي آموزشي صورت نگرفته است؛ از اين روي، در پژوهش حاضر، با رويكردي جديد و با استناد به آيات قرآني ازطريق بررسي نوع تعامل‌هاي پيروان با بهترين الگوها و راهنمايان تربيتي (فرستادگان الهي)، توسط روش تحقيق كيفي ازنوع اِسنادي و به‏ كارگيري روش تحليل محتوا و با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند در آيات قرآن، ضمن تبيين جايگاه پيروان در فرايند رهبري و اشاره به مطالعات صورت‌گرفته درحوزۀ گونه‌شناسي ‏هاي پيروان، ابعاد و نشانگرهاي ويژگي‏ هاي پيروان (كاركنان) در سازمان‏هاي آموزشي را شناسايي كرده‌ايم. يافته‏ هاي تحقيق نشان مي‌دهد ابعاد و ويژگي‏هاي پيروان، شامل نُه مورد بدين شرح است: ايمان (با نُه زيرمقوله و 54 ويژگي)؛ اطاعت از فرمان خدا و رسول (رهبر) (با دوازده ويژگي)؛ تداوم ذكر الهي، پرستش خدا و دعاكردن (با شش ويژگي)؛ تولي و تبري در تعامل‌هاي بين‌گروهي ميان كاركنان (با شش ويژگي)؛ تلاش مستمر براي رشد و تعالي خود (با هفت ويژگي)؛ عدالت (با شش ويژگي)؛ اعتدال (با پنج ويژگي)؛ عبرت‌گيري از پيشينيان (با دو ويژگي)؛ برقراي ارتباطات كلامي نيكو و مؤثر (با سه ويژگي).