نقش ويژگي‌هاي شخصي و عوامل انگيزشي با ميانجي‌گري خستگي ناشي از رسانه اجتماعي بر اشتراك‌گذاري اطلاعات تأييد نشده در دوران كوويد 19

هدف پژوهش حاضر نقش ويژگي‌هاي شخصي و عوامل انگيزشي با ميانجي‌گري خستگي ناشي از رسانه اجتماعي بر اشتراك‌گذاري اطلاعات تأييد نشده در دوران كوويد 19 بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف، كاربردي و با توجه به نحوه گردآوري داده ها از نوع پژوهش هاي توصيفي ـ همبستگي محسوب مي‌شود. جامعه آماري پژوهش شامل تمام دانشجويان دانشگاه سمنان در سال تحصيلي ۰۰۱۳۹۹ بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي ۲۳۰ نفر به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هاي ويژگي هاي شخصي (خلف و همكاران، 2014) عوامل انگيزشي (اسلام و همكاران، 2020)، خستگي ناشي از رسانه اجتماعي (اسلام و همكاران، 2020) و اشتراك‌گذاري اطلاعات تأييد نشده (لااتو، 2020) بود. پايايي پرسشنامه ها با استفاده از آلفاي كرونباخ به ترتيب (91/0)؛ (87/0)؛ (71/0)؛ (82/0) بود. يافته‌ها نشان داد كه كاوشگري، دين داري و خودتنظيمي ضعيف بر به اشتراك گذاري اطلاعات تأييد نشده اثر معناداري ندارد. استفاده از شبكه هاي اجتماعي براي سرگرمي و خودارتقايي اثر معناداري بر به اشتراك‌گذاري اطلاعات تأييد نشده و خستگي ناشي از رسانه اجتماعي دارند. خستگي ناشي از رسانه اجتماعي اثر معناداري بر به اشتراك‌گذاري اطلاعات تأييد نشده دارد. كاوشگري دين داري و خودتنظيمي ضعيف، سرگرمي و خودارتقايي با ميانجي‌گري خستگي ناشي از رسانه اجتماعي اثر غيرمستقيم بر به اشتراك‌گذاري اطلاعات تأييد نشده شبكه‌هاي اجتماعي ايفا مي‌كنند. نتايج پژوهش اهميت نقش عوامل انگيزشي در خستگي ناشي از رسانه اجتماعي و به‌تبع آن به اشتراك‌گذاري اطلاعات تأييد نشده شبكه‌هاي اجتماعي را نشان مي دهد.