كارآفريني و بالندگي اعضاي هيات علمي در پرتورهبري معنوي با ميانجيگري يادگيري سازماني

پژوهش حاضر با هدف سنجش روابط علي بين رهبري معنوي وكارآفريني و بالندگي اعضاي هيات علمي با نقش ميانجي يادگيري سازماني در واحدهاي دانشگاه آزاد اسلامي استان آذربايجان غربي انجام شد. اين پژوهش از نظر نوع توصيفي و از لحاظ روش، همبستگي از نوع مدل يابي علي مي باشد. جامعه آماري 695 نفر از كليه استادان تمام وقت 13 واحد بود كه از ميان آنان 263 نفر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي نسبتي انتخاب شدند، براي گردآوري اطلاعات ازچهار پرسشنامه استاندارد، رهبري معنوي فراي، كارآفريني چوپاني، بالندگي قرونه و يادگيري سازماني نيف استفاده شد. روايي محتوايي و سازه اي پرسشنامه ها تاييد و پايايي آلفاي كرونباخ آنها در مرحله مقدماتي و نهايي مناسب بود. به منظور ارزيابي روابط بين متغيرهاي مكنون و اندازه گيري شده در الگوي مفهومي، از مدل يابي معادلات ساختاري استفاده شد. يافته ها نشان داد كه تاثير رهبري معنوي بر يادگيري سازماني 70/0، بر كارآفريني39/0، بر بالندگي، 37/0و تاثير يادگيري سازماني بر كارآفريني40/0، بر بالندگي 42/0 و تاثير رهبري معنوي بر كارآفريني از طريق يادگيري سازماني 28/0 و بر بالندگي 29/0بود. نتايج به دست آمده نشان دهنده رابطه مثبت و معني داري بين رهبري معنوي با كارآفريني و بالندگي بود. در عين حال نتايج نشان داد كه يادگيري سازماني نقش ميانجي در رابطه بين رهبري معنوي با كارآفريني و بالندگي ايفا مي كند. نتيجه اينكه رهبري معنوي با ميانجيگري يادگيري سازماني تاثير مثبت و معني داري دركار آفريني و بالندگي استادان دارد.