كليدواژه :
طبيعت‌گرايي , هستي‌شناختي , الحاد , اصل سادگي , علم
چكيده فارسي :
طبيعت‌گرايي هستي‌شناختي از اهم مباني الحاد جديد، بلكه بُن‌مايه اصلي و اساس آن است و لاجرم بررسي آن براي جويندگان مسائل اعتقادي ضرورتي حياتي دارد. اين قسم از طبيعت‌گرايي در فلسفه علم نيز مورد توجه قرار گرفته و شماري آن را به مثابه پيش‌فرض ضروري دانش تجربي قلمداد كرده‌اند. در نتيجه، تحقيق و بررسي در اين مساله و سنجش آن براي متعاطيان حوزه فلسفه علم، به‌ويژه داعيه‌داران تحول علم و طلايه‌داران توليد علم ديني نيز امري اجتناب‌ناپذير است. بدين‌روي، مسئله اصلي مقاله حاضر بررسي اين رويكرد و ارزشداوري در باب آن است. روش تحقيق در مقام گردآوري اسنادي و در مقام داوري توصيفي ـ تحليلي است. نتيجه تحقيق نيز اين است كه طبيعت‌گرايي هستي‌شناختي نه منطقاً مدعايي منسجم و خردپذير است، نه پشتوانه‌اي از طريق علم و فلسفه دارد، و نه پيش‌فرض ضروري دانش تجربي خواهد بود.
چكيده لاتين :
Ontological naturalism is one of the most important foundations of the new atheism, but also its main basis and foundation, and, therefore, its study is inevitably vital for seekers of doctrinal issues. This kind of naturalism has also been considered in the philosophy of science and some have considered it as an essential presupposition of empirical knowledge. As a result, research on this issue and its assessment is inevitable for those interested in the field of philosophy of science, especially those who claim the evolution of science and the pioneers of the production of religious science. Thus, the main issue of the present article is to examine this approach and value judgments about it. The research method is in the position of document collection and in the position of descriptive-analytical judgment. The result of the research is that ontological naturalism is neither a logically coherent and rational claim, nor is it supported by science and philosophy, nor will it be a necessary presupposition of empirical knowledge.
Keywords: Naturalism, Ontological Naturalism, Atheism, the Principle of Simplicity, Science.
