عنوان مقاله :
تحليل و تبيين مباني انسان‌شناختي آينده‌پژوهي اسلامي
عنوان به زبان ديگر :
فاقد عنوان
پديد آورندگان :
كارگر، رحيم پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي - گروه آينده‌پژوهي، ايران , وزيرزاده، محمدهاشم دانشگاه تهران ، ايران
كليدواژه :
آينده‌پژوهي ديني , اختيار , مباني انسان‌شناختي , ماهيت انسان , فطرت
چكيده فارسي :
انسان، محور مباحث علوم انساني است و پرداختن به مباني انسان‌شناختي، اصلي‌ترين پيش‌نياز تحول در علوم انساني و تمدن‌سازي بشري است. هدف اين تحقيق، بررسي و تبيين مباني انسان‌شناختي مبتني بر جهان‌بيني الهي است كه مؤثر در آينده‌پژوهي ديني مي‌باشد، و روش تحقيق حاضر، از نوع توصيفي ـ تحليلي و با صورت علمي و موضوع‌محور بوده و مطالب آن با روش كتابخانه‌اي در عرصة پديده‌شناختي گردآوري شده است. يافته‌هاي اين تحقيق حاكي است كه آينده‌پژوهي اسلامي نسخه‌اي بديل از آينده‌پژوهي عرفي است كه مهم‌ترين ويژگي آن ارتباط با دين است و مكاتب ديني از هر ديدگاه فلسفي و علمي، آينده‌نگرتر هستند. اسلام ماهيت و حقيقت انسان و آينده جهان را ترسيم كرده و در چشم‌اندازي الهام‌بخش، وضعيت مطلوبي را براي بشريت نويد مي‌دهد. رسيدن به آرمان‌ها و اعتقاد به هدفمندي رويدادهاي آينده در بسياري از تلاش‌هاي آينده‌پژوهانه وجود داشته و مرز مشترك بين بسياري از آينده‌پژوهان است. نتيجه آنكه بدون شناخت مباني انسان‌شناختي آينده‌پژوهي، توفيق زيادي در شناخت اين علم و فن را نخواهيم داشت. در نظام جهان‌بيني الهي، انسان به‌صورت فطري، ميل حركت به‌سمت كمال بي‌نهايت را دارد و مي‌خواهد با شناخت آينده، كمالات بيشتري را براي خود مهيا كند و همچنين او تنها موجودي است كه با اختيار خود، آينده خودش را مي‌سازد و تغيير در سرنوشت، وابسته به تغيير اراده‌هاست.
چكيده لاتين :
no abstract
