عدالت معرفتي در بين جوانان: از فضاي مجازي تا سياست‌گذاري

Epistemic Justice Among Youth: From Cyberspace to Policymaking

يكي از مهم‌ترين مسائل جامعۀ ايراني بحث عدالت است. مبحث اصلي مقالۀ حاضر، عدالت معرفتي و شكاف ميان تعاريف آن در زندگي روزمره و سياست‌گذاري‌هاست. صفحات افراد جوان در شبكه‌هاي اجتماعي اينستاگرام، توئيتر، فيسبوك (متا)، يوتيوب و تلگرام به‌صورت هدفمند انتخاب شده‌اند و به قوم‌نگاري مجازي، تحليل مضمون و نشانه‌شناختي آن‌ها پرداخته‌ايم. از سوي ديگر، متون سياست‌گذاري نيز تحليل مضمون شدند. يافته‌هاي فضاي مجازي بي‌عدالتي معرفتي هرمنوتيكي را تأييد مي‌كنند؛ شاهد دو نوع ديگري‌سازي در فضا هستيم كه اولي نخبه‌گرايانه و دومي مبتني بر خوانش گفتمان حاكم از معيار بودن است كه افراد سعي در مقابله با آن‌ها دارند. پيامدهاي اين ديگري‌سازي‌ها شامل تباين ميان احكام رسمي و نظرات مردم، قطبي‌شدن جامعه، بي‌صدايي و مسئله‌آميزشدن امر تفاوت است. عدالت معرفتي در دو سطح ملي و فراملي كه با يكديگر در پيوندند نيز خود را در داده‌ها آشكار ساخت. بررسي اسناد سياست‌گذاري مربوطه مؤيد كافي‌نبودن زمينه‌هاي مشاركت جوانان در تصميم‌گيري‌هاي كلان، بي‍توجهي به سبك زندگي‌هاي گوناگون، ديگري‌سازي، نگرش آسيب‌شناسانه و پليسي و قضايي‌كردن مسائل است. به نظر مي‌رسد با رفع نواقص برنامه‌هاي موجود و عملياتي‌سازي آن‌ها، بهره‌گيري از ظرفيت علمي دانشگاه‌ها و حركت از تفكر پرتگاهي از طريق راهبردهاي پيوندزدايي و كثرت راديكال بتوان شاهد رفع بي‍عدالتي معرفتي به‌خصوص در ميان جوانان بود.

Justice is one of the most important issues in Iranian society. The main issue of the present study is epistemic justice and the gap between its definitions in everyday life and policy making domains. For that matter, we purposefully selected the pages of young users on social media networks of Instagram, Twitter, Facebook, YouTube and Telegram and then conducted their virtual ethnographic, thematic and semiotic analyses. Thereafter, policymaking texts were thematically analyzed, as well. While the findings of cyberspace confirmed the existence of hermeneutical (epistemic) injustice; we saw two types of otherization in space where the first is elitist and the second is based on reading of the dominant discourse of being the criterion that people are trying to confront with. The consequences of these otherizations include the contrast between official rulings and opinions of the people, the polarization of the society, being voiceless and probelmatization of difference. Epistemic justice at both national and transnational levels that are connected to each other manifested itself in the data. A review of relevant policy documents confirms the lack of opportunities for youth participation in macro decision-making, inattention to different lifestyles, otherization, pathological attitudes and policing and judicialization of issues. It seems that by eliminating the shortcomings of existing programs and operationalizing them, taking advantage of the academic capacity of universities and moving from abyssal thinking through radical plurality and de-linking, we can see the elimination of epistemic injustice, especially among the youth.