اثربخشي يك دوره فعاليت بدني برحافظه‌كاري كودكان پيش‌دبستاني: تأكيد بر تغييرپذيري محيط

مقدمه و اهداف: يكي از اركان مهم كاركردهاي اجرايي، حافظه‌كاري است. هدف پژوهش حاضر با توجه به نيازهاي فيزيولوژيكي و شناختي متفاوت تمرينات حركتي باز و بسته، بررسي تأثير تمرينات باز و بسته بر حافظه كاري كودكان پيش‌دبستاني است.مواد و روش‌ها: اين پژوهش نيمه تجربي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون است. 30 كودك پيش‌دبستاني به‌صورت تصادفي در دو گروه تمريني باز و بسته قرار گرفتند. قبل از اجراي پروتكل تمريني از كليه شركت‌كنندگان، آزمون هوش وكسلر و پيش‌آزمون حافظه‌كاري با نرم افزار Nback گرفته شد. شركت‌كنندگان هر گروه به مدت 12 هفته و هر هفته 3 جلسه 1 ساعته تمرينات مخصوص به خود را انجام دادند. شدت تمرين در حدود (% ۶۰±۵) ضربان قلب ذخيره با استفاده از ضربان‌سنج تنظيم شد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آزمون تحليل كوواريانس در نسخه 23 نرم‌افزار SPSS استفاده شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش، تفاوت معناداري را بين تمرين مهارت‌هاي باز در مقايسه با تمرين مهارت‌هاي بسته نشان داد (P≤0.05)، به طوري كه تمرين باز در مقايسه با تمرين بسته اثر بيشتري در افزايش حافظه‌كاري كودكان پيش‌دبستاني داشت. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش نشان داد 12 هفته تمرين باز در مقايسه با تمرين بسته تأثير بيشتري در افزايش حافظه‌كاري كودكان پيش‌دبستاني دارد. بنابراين، پيشنهاد مي‌شود كودكان پيش‌دبستاني براي بهبود حافظه‌كاري در تمرين مهارت‌هاي باز كه داراي بار شناختي بالاتري هستند، شركت كنند.