اثر كاربرد كودهاي مختلف بر وضعيت رويشي نهال‌هاي زالزالك (monogyna Cratagus)، داغداغان (Celtis caucasica) و بنه (Pistacia atlantica) در نهالستان

مطالعه حاضر با هدف تعيين مناسب‌ترين نوع كود به بررسي خصوصيات كمي نهال‌هاي سه گونه زالزالك، داغداغان و بنه تحت تيمارهاي مختلف كوددهي در نهالستان اداره كل منابع طبيعي استان زنجان مي‌پردازد. آزمايش در قالب طرح كاملا تصادفي با كودهاي زيستي، كودهاي زيستي و شيميايي رهاشونده، كود ورمي‌كمپوست، كود دامي و كود شيميايي و به دو صورت كاربرد يكباره و تدريجي انجام شد. در پايان فصل رويش (اوايل مهر ماه) به‌منظور اندازه‌گيري مشخصه‌ها، ابتدا از هر تيمار 3 گلدان به‌صورت تصادفي انتخاب شد و سپس مشخصه‌هاي قطر يقه، ارتفاع ساقه اصلي، طول ريشه (بلندترين ريشه) و حجم ريشه اندازه‌گيري شد. براساس نتايج در گونه زالزالك، بيشترين قطر يقه در تيمار ورمي‌كمپوست تدريجي (1.0 ± 2.23 سانتي‌متر) و بيشترين طول ساقه در تيمار زيستي تدريجي (1.53 ± 9.0 سانتي‌متر) مشاهده شدند. حجم ريشه تيمار كود ورمي‌كمپوست با 1.7 ± 33.33 سانتي‌متر مكعب بيشترين رشد را نشان داد. در گونه داغداغان بيشترين قطر يقه در تيمار زيستيتدريجي (1.0 ± 2.21 سانتي‌متر)، بيشترين طول ساقه در تيمار داميتدريجي (4.2 ± 31.67 سانتي‌متر)، بيشترين طول ريشه در تيمار ورمي‌كمپوست تدريجي (2.4 ± 36.68 سانتي‌متر) و بيشترين حجم ريشه در تيمار زيستي شيميايي تدريجي (7.6 ± 25.0 سانتي‌متر) مشاهده شد. همچنين در گونه بنه بيشترين قطر يقه در تيمار كود ورمي‌كمپوست (2.9 ± 4.06 سانتي‌متر)، بيشترين طول ساقه در تيمار شيميايي تدريجي (4.4 ± 10.34 سانتي‌متر)، بيشترين طول ريشه نهال بنه در تيمارهاي شيميايي (1.8 ± 33.68 سانتي‌متر) و بيشترين مقدار حجم ريشه در تيمار ورمي‌كمپوست با 1.5 ± 7.34 سانتي‌متر مكعب مشاهده شد.