كليدواژه :
سازمان ياد دهنده , نظام آموزش از دور , سياست‌گذاري , مديريت و پشتيباني
چكيده فارسي :
مسئله و هدف: امروزه به آموزش عالي به‌عنوان عاملي مؤثر در تحقق برنامه‌هاي توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي نگريسته مي‌شود. تغييرات، پيچيدگي‌ها و پويايي‌هايي كه در نظام‌هاي اقتصادي، سياسي و اجتماعي در عصر حاضر به وجود آمده است، باعث شده تا سازمان‌ها براي اداره خود به شيوه‌ها و راهكارهايي جديدي روي بياورند. لذا هدف از انجام اين پژوهش، تبيين ديدگاه‌هاي صاحب‌نظران درباره ابعاد مؤثر در مؤسسه‌هاي آموزش از دور به‌عنوان سازمان ياد دهنده مي‌باشد.
روش كار: از روش كيفي راهبرد نظريه مبنايي بهره گرفته شد. مشاركت‌كنندگان در اين پژوهش 15 نفر از صاحب‌نظران آموزش از دور بودند كه بر اساس نمونه‌گيري هدفمند ملاك محور انتخاب و با آن‌ها مصاحبه نيمه ساختاريافته به عمل و دادههاي حاصل نيز با استفاده از شيوه كدگذاري (باز، محوري و انتخابي) تحليل شد. جهت تأمين روايي و پايايي از دو روش بازبيني مشاركت‌كنندگان و مرور خبرگان غير مشاركت‌كننده در پژوهش استفاده گرديد.
يافته‌ها: نتايج يافته‌ها حاكي از ابعاد و مؤلفه‌هاي اصلي مؤثر در كاركرد مؤسسه‌هاي آموزش از دور به‌عنوان سازمان ياد دهنده در پنج مقوله محوري و 20 مقوله فرعي و 54 مؤلفه صورت‌بندي و به‌صورت يك الگوي مفهومي ارائه شد.
نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد نبود سياست‌گذاري، عدم ساختار مناسب سازماني و چالش‌هاي آموزشي، در كنار عوامل فني، انساني، فرهنگي و ارزشي، اقتصادي و اداري و مضافاً ويژگي‌هاي فردي مدير، حمايت و پشتيباني و سيستم ارزيابي پديده مركزي را به‌عنوان سازمان ياد دهنده تحت تأثير قرار مي‌دهد. بر اين اساس براي بهبود كاركرد و نقش مؤلفه سازمان ياد دهنده در نظام آموزش از دور پيشنهاد مي‌شود به عناصر و ابعاد اين مدل مفهومي در فرايند كيفيت‌بخشي در اين زير نظام آموزش عالي عنايت شود.
چكيده لاتين :
Problem and purpose: The purpose of higher education is viewed as a factor in the implementation of economic, social and cultural development programs. The changes, complexities and dynamics that have occurred in the economic, political and social systems in the current era have caused organizations to turn to new methods and solutions for their administration. Therefore, the purpose of this research is to explain the opinions of experts about the effective dimensions of distance education institutions as teaching organizations.
Methodology: Qualitative method of grounded theory strategy was used. The participants in this research were 15 distance education experts who were selected based on purposeful sampling based on selection criteria. Then, they were interviewed and the resulting data were analyzed using three-stage open, central and selective coding method. In order to ensure validity and reliability principles, two methods of reviewing participants and reviewing non-participating experts were used in the research.
Findings: The findings indicate the main effective dimensions and components in the functions of distance education institutions as teaching organizations can be categorized in five core categories and 20 subcategories and 54 formulation components based on which the final conceptual model was presented.
Conclusion: The results show that the lack of policy, the lack of appropriate organizational structure and the existence of educational challenges, along with technical, human, cultural-value, economic and administrative factors as well as the individual characteristics of the manager, support and evaluation system, affect the central phenomenon as a learning organization. The results show that the lack of policy, the lack of appropriate organizational structure and the existence of educational challenges, along with technical, human, cultural-value, economic and administrative factors as well as the individual characteristics of the manager, support and evaluation system, have affected the central phenomenon as a learning organization.
