ريزرخساره‌ها، شرايط ته‌نشيني و چينه‌نگاري سكانسي توالي كربناته-تبخيري سازند كنگان، در بخش مركزي خليج فارس

خليج فارس بزرگ‌ترين ميدان‌هاي گازي دنيا را دارد. بخش مخزني اين ميدان‌ها، سازندهاي دالان بالايي و كنگان به سن پرمو-ترياس است كه معادل سازند خوف در كشورهاي عربي جنوب خليج فارس شناخته مي‌شود. اين پژوهش بر پايۀ اطلاعات حاصل از مغزه و اطلاعات پتروفيزيكي ( لاگ گاما، لاگ صوتي و لاگ نوترون) در چاه A بخش مركزي خليج فارس، با ضخامت 174متر انجام شده است. يافته‌هاي حاصل از مطالعۀ 628 مقطع نازك، نشان‌دهندۀ 12 ريزرخساره در 5 گروه ريزرخساره‌اي (محيط رسوبي) شامل بالاي پهنه‌كشندي، پهنه‌كشندي، لاگون، تپه‌هاي سدي و درياي باز (رمپ كم‌عمق مياني و رمپ عميق خارجي) است. مجموع اين رخساره‌ها و توالي آنها نشان‌دهندۀ تشكيل توالي كربناته- تبخيري كنگان در يك محيط رمپ با شيب ملايم است كه در آب‌وهواي گرم و خشك ترياس پيشين نهشته مي‌شوند. براساس تلفيق مطالعات ريزرخساره‌اي رسوبي و لاگ‌هاي پتروفيزيكي، 2 سكانس ردۀ سوم DS1 و DS2 شناسايي شدند. بررسي‌هاي انجام‌شده نشان داد سازند كنگان به 4 زون مخزني تقسيم مي‌شود. زون 1 و 3 غالباً ريزرخسارۀ تبخيري يا مادستوني و تخلخل بسيار كم دارند، بخش ناتراوا و برداشت‌نشدني مخزن محسوب مي‌شوند، منطبق با گروه‌هاي ريزرخساره‌اي بالاي كشندي و لاگون‌اند و زون‌هاي 2 و 4 شامل ريزرخساره‌هاي دانۀ غالب ااييدي‌اند، تخلخل بسيار بالا دارند، بخش تراوا و برداشت‌شدني اين سازند محسوب مي‌شوند و منطبق بر گروه ريزرخساره‌اي پشته‌هاي سدي‌اند.