عنوان مقاله :
نمود ايدئولوژي تشيع در گفتمان مترجمان دورۀ صفوي: موردپژوهي مقدمۀ ده نسخۀ خطي
عنوان به زبان ديگر :
Ideology, Safavid, Shi’ism, Zavarei, Khatoun-abadi, Khansari
پديد آورندگان :
معاذالهي، پروانه دانشگاه ولي‌عصر (عج) رفسنجان - گروه مطالعات ترجمه، رفسنجان، ايران
كليدواژه :
ايدئولوژي , ترجمه , صفوّيه , زواره‌اي , خاتون‌آبادي , خوانساري
چكيده فارسي :
عصر صفوّيه (907ـ1142 ق) در تاريخ فرهنگي ايران از جنبه‌هاي بسيار اهميت دارد، از جمله به لحاظ رسميت يافتن تشيّع و حمايت دربار از توليدات فرهنگي شيعي كه به بازتعريف هويت ملي انجاميد. هدف پژوهش حاضر مطالعۀ رابطۀ بين ترجمه و ايدئولوژي تشيّع است و با تمركز بر نظريۀ فندايك (1998) و تعريفي نئوماركسيستي از ايدئولوژي، مؤلفه‌هاي اجتماعي، ادراكي و گفتماني مرتبط با تشيّع و ترجمه را بررسي ميكند. در اين ارتباط، ابتدا، با روش توصيفي‌تحليلي، وضعيت اجتماعي‌سياسي حاكم بر عصر صفوي و كنش مترجمان مورد مطالعه قرار ميگيرد، سپس با تمركز بر مقدمۀ ده نسخۀ خطي از ترجمه‌هاي عصر شاه اسماعيل (905ـ930 ق)، شاه طهماسب (930ـ984 ق) و شاه سلطان حسين (1106ـ1125 ق)، تأثير ايدئولوژي در گفتمان مترجمان بررسي ميشود. اين مطالعه نشان ميدهد كه مترجمانِ مورد بررسي با جانبداري از ايدئولوژي تشيّع در بازتوليد گفتمان شيعي سهيم بودهاند و تصريح امّامت حضرت علي (ع) و ضرورت تبعيت از ائمه، كاربرد كلماتي با بار معنايي مثبت در وصف خاندان پيامبر اكرم (ص) و كلماتي با بار معنايي منفي در توصيف مخالفان آنها و مشروعيت‌بخشي به پادشاهان صفوي و مشروعيت‌دهي به تشيّع اثني‌عشري با استناد به آيات قرآني، نمود گفتماني اين جانبداري است.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
مطالعات تاريخ فرهنگي
