عنوان مقاله :
شرايط و آثار مجازات هاي تبعي در سياست كيفري تقنيني ايران
پديد آورندگان :
ناصري، مرضيه دانشگاه آزاد اسلامي واحد دامغان، دامغان، ايران , داداش نژاد دلشاد، داوود دانشگاه آزاد اسلامي واحد دامغان - گروه فقه و مباني حقوق اسلامي، دامغان، ايران , براتي، مرتضي دانشگاه آزاد اسلامي واحد دامغان - گروه فلسفه و كلام اسلامي، دامغان، ايران
كليدواژه :
مجازات تبعي , اعاده حيثيت , محكوميت مؤثر كيفري , شمول مرور زمان , جرايم عمدي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: در آموزه‌هاي اسلامي و جرم‌شناسي، مجازات هدف اصلي نمي‌باشد، بلكه يك وسيله بازدارنده نسبت به مجرم و اشخاص ديگر است. بنابراين مهم‌ترين هدف از اعمال مجازات تبعي علاوه بر مجازات اصلي و تكميلي، جلوگيري از خطر تكرار جرم در جامعه براي مرتكبين جرايم مهمي است كه بيم اين وجود دارد كه در آينده نيز به سمت ارتكاب جرم روي‌آورند. بدين ترتيب مقنن با پيش‌بيني كيفرهاي تبعي در قانون كه مهم‌ترين آن محروميت از حقوق اجتماعي است از اين طريق به سمت پيشگيري از تكرار جرم و حمايت از جامعه نقش مؤثري ايفا نموده است. هدف از اين پژوهش، ضرورت استفاده از نظريات فقها و حقوقدانان در موضوع جرم و مجازات به خصوص مجازات تبعي بوده كه با تبيين مسائل مختلف و مرتبط با اين موضوع و رفع ابهام‌هاي موجود در شرايط و آثار مجازات‌هاي تبعي در سياست كيفري تقنيني ايران است.
روش: پژوهش حاضر به روش توصيفي و تحليلي انجام شده است.
يافته‌ها و نتايج: مهم‌ترين شرايط تحميل مجازات‌هاي تبعي مي‌توان به وابستگي به مجازات اصلي، قانوني و الزامي بودن آن و محدوديت زماني اشاره كرد و آثار مجازات‌هاي تبعي عبارتند از: تأثيرپذيري از اجراي محكوميت اصلي، تأثيرپذيري از مرور زمان، تأثيرپذيري از گذشت، تأثيرپذيري از عفو و آزادي مشروط، محكوميت مؤثر كيفري و اعاده حيثيت است.
