تجزيه و تحليل سياست‌هاي قومي جمهوري اسلامي ايران در خصوص قوم كُرد و تاثير آن بر گروهك پژاك

Analysis of the ethnic policies of the Islamic Republic of Iran regarding the Kurdish ethnic group and its impact on the PJAK group

تنوع قومي يكي از واقعيت‌هاي تاريخي- سياسي ايران است. نتيجه گريزناپذير اين واقعيت، ضرورت اتخاذ و اجراي سياست‌هاي قومي است كه بتواند با برقراري و تنظيم ارتباط ميان اقوام از يك‌سو و ارتباط اقوام و دولت از سوي ديگر، زمينه حفظ يكپارچگي، همبستگي، وحدت و وفاق ملي را فراهم نمايد. مديريت اين تنوع به عنوان پديداري اجتماعي، شامل اصل پويايي بوده و سياست‌هاي موجود بايد با توجه به شرايط و مقتضيات بهبود يابند. پژوهش حاضر در اين راستا با توجه به مناقشه ايران- پژاك، با تمركز بر تجزيه و تحليل سياست‌هاي قومي ايران در خصوص قوم كُرد به دنبال شناسايي مشكلات در اين زمينه و ارايه پيشنهاد براي ارتقاي اين سياست‌‍‌ها، صورت يافته است. سوال اصلي پژوهش آن است كه مسائل و چالش‌هاي سياست‌هاي قومي در خصوص قوم كُرد كه مي‌تواند بر اقدامات گروهك پژاك تاثيرگذار باشد چيست؟ روش پژوهش كيفي بوده و داده‌هاي گرد آمده از مصاحبه نيمه‌ساخت‌يافته با رويكرد كُدگذاري باز و محوري اشتراوس و كربين، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته‌اند. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است ايجاد اجماع هنجاري و قداست دادن به آن: تلاش براي ايجاد اشتراك در عقايد، آراء و ديدگاه‌هاي عمومي جامعه و پذيرش عملي شرايط موجود، تأكيد بر ارزش‌هاي عام و مشترك، ايجاد رابطه طولي و عرضي ميان خرده فرهنگ‌هاي محلي با فرهنگ ملي و انعطاف پذيري نسبي دولت ملي مي‌تواند موجب ايجاد اجماع هنجاري در جامعه شود.

considering the Iran-PJAK conflict, by focusing on the analysis of Iran's ethnic policies regarding the Kurdish people, it seeks to identify problems in this field and with the aim of proposing to improve these policies in the conflict. In the present study, a qualitative method to gain a better understanding of the ethnic policies of the Islamic Republic of Iran regarding the Kurdish people and its impact on the formation and process of PJAK group and research data through the coding process, based on the systematic design of data theory based on Strauss and Carbin (1998) was analyzed. In the present study, semi-structured interviews were usedto explain a model for the ethnic policies of the Islamic Republic of Iran and its impact on the formation and process of actions of the PJAK group. The results showed that ethnic policy-making in the Islamic Republic of Iran theoretically has three levels: Cognitive level: The cognitive component of attitude is the information that a person has about the subject of attitude. This refers to the information and knowledge that a person acquires about the elements of ethnic identity. Emotional level: This component includes emotions that evoke the subject of attitude in the person. are among the feelings that people can have about their ethnic elements due to their ethnic status and level of readiness for action: often, attitude Have defined a kind of readiness for action; That is, it prepares a person's attitude to take action in dealing with the issue of attitude.