سنجشِ بنيان‎هاي روشي و شناختيِ نظام‎نامه‎ اصول اخلاقي مشاورۀ ايالات متحده‎ آمريكا

نظام‎نامۀ اصول اخلاقي مشاورۀ ايالات متحدۀ آمريكا داراي بنيان‎هاي معرفت‎شناختي و پيش‎فرض‎هاي عقيدتي معيني است كه سنجش و نقد آنها اهميت بسزايي دارد. اين نظام‎نامه (ACA)، يكي از شناخته‎شده‎ترين و پرداخته‎ترين نمونه‎ها در نوع خود است كه الگوي بسياري از ديگر موارد تدوين نظام‎نامه‎هاي اخلاقي اين حوزه در ديگر كشورها بوده است. درنتيجه يافتن ساختار و مفروضات معرفتي‎اي كه اين نظام‎نامه را شكل داده است، در تشخيص گرايشِ اساسي ديگر نظام‎نامه‎ها و كاستي‎هاي آنها اهميت بسزايي دارد. به‎ ديگر سخن پژوهش در روح كليِ حاكم بر اين نظام‎نامه و يافتن پيش‎زمينه‎هاي نظري و پيش‎انگاره‎هاي فرهنگي−‎نگرشي بر سازندۀ بستر كليِ آن مي‎تواند در جُستارهاي معطوف به تدوين نظام‎نامه‎هاي اخلاقي ديگر كشورها، از جمله كشور خودمان و پرهيز از تكرار برخي خطاهاي احتمالي آن در تحقق اين مهم ضروري باشد. درنتيجه پرسش بنيادين پژوهش پيشِ‎رو چيستي اساس معرفتي و مفروضات فرهنگي و نگرشي مستتر در ACA است. مي‎خواهيم ببينيم كه كُدهاي اخلاقي اين نظام‎نامه از چه زمينۀ فرهنگي و عقيدتي‎اي صادر شده و اين امر آن را دچار چه نواقصي كرده است؛ براي تحقق اين مهم برخي رئوس توصيه‎هاي اخلاقي آن را با استناد به اين فرض كه امر روان‎شناختي از امر ديني و امر اخلاقي متمايز نيست و نوعي وحدت دروني ميان آنها وجود دارد، مورد واكاوي قرار مي‎دهيم. خواهيم ديد كه بنياد معرفت‎شناختيِ اين نظام‎نامه بر برخي مفروضات و برداشت‎هاي ليبراليسم غربي از چيستي انسان، انكار يا اغماض در برابر وجهِ معنوي و فرامادي انسان و نيز فردگرايي در روشِ شناخت استوار است. بدين‌منظور نخست نقدي پايه‎اي در مورد بنيان‎هاي معرفت‎شناختي و روش‎شناختي اين نظام‎نامه طرح مي‎كنيم و سپس در اين سنجش انتقادي به عناصرِ ساختاريِ آن مي‎پردازيم.