اثربخشي آموزش كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر خودتنظيمي تحصيلي و ابراز وجود دانش‌آموزان دختر

The Effectiveness of Mindfulness- Based Stress Reduction Training on Academic Self-Regulation and Existence of Girl Students

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر خودتنظيمي تحصيلي و ابراز وجود دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه اول شهرستان جلفا انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش، كليه دانش‌آموزان دختر دوره اول متوسطه شهرستان جلفا در سال تحصيلي 99-98 را شامل مي شد. با استفاده از روش نمونه‌گيري غيرتصادفي هدفمند، پرسشنامه‌هاي خودتنظيمي تحصيلي سواري و عرب‌زاده (1392) و مقياس ابراز وجود شرينك (1980) در بين دانش‌آموزان اجرا شد و از بين آنهايي كه در هر دو پرسشنامه يك انحراف معيار پايين‌تر از ميانگين نمره كسب كردند 30 نفر به صورت هدفمند با در نظر گرفتن ملاك‌هاي ورود و خروج انتخاب و به صورت تصادفي به نسبت مساوي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. گروه آزمايش در برنامه آموزش كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي در قالب 8 جلسه آموزش دريافت كرد ولي آزمودني‌هاي گروه كنترل هيچ آموزشي دريافت نكردند. سپس از هر دو گروه پس‌آزمون به عمل آمد. داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها نشان داد كه برنامه آموزش كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي به طور معناداري به افزايش خودتنظيمي تحصيلي (F=110.013؛ P=0.001) و افزايش ابراز وجود (F=29.630؛ P=0.001) دانش‌آموزان دختر منجر شده است)05/0 (P<. با توجه به يافته‌هاي پژوهش حاضر مي‌توان از برنامه آموزش كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي به منظور افزايش خودتنظيمي تحصيلي و همچنين افزايش مهارت‌هاي ابراز وجود استفاده كرد.

The aim of this study was to determine the effectiveness of mindfulness-based stress reduction training on academic self-regulation and self-expression of female high school students in Jolfa. The present study was a quasi-experimental study with a pretest-posttest design with a control group. The statistical population of the study included all female high school students in Jolfa city in the 99-98 academic year. Using purposive non-random sampling method, Savari and Arabzadeh (2013) educational self-regulatory questionnaires and Shrink (1980) expression scale were administered among students and among those in both questionnaires a standard deviation lower than Average scores were obtained. Thirty people were purposefully selected based on the entry and exit criteria and randomly assigned to the experimental and control groups in equal proportions. The experimental group received training in the form of 8 sessions of mindfulness-based stress reduction training program, but the subjects in the control group did not receive any training. Then post-test was performed for both groups. Data were analyzed using analysis of covariance. Findings showed that mindfulness-based stress reduction training program significantly increased academic self-regulation (F = 0/110; P = 0.001) and increased assertiveness (F = 6/29; P = 0.001). According to the findings of the present study, mindfulness-based stress reduction training program can be used to increase academic self-regulation as well as increase assertiveness skills