هنرآفريني شغلي كاركنان در بانك‌هاي دولتي

طراحي شغلي از جمله دغدغه‌هاي هميشگي مديران منابع انساني سازمان‌ها بوده است. هنرآفريني شغلي رويكردي جديد در اين زمينه است كه طي آن كاركنان به‌صورت فعالانه مرزهاي شغلي خود را تغيير مي‌دهند. هدف اين پژوهش، سنجش هنرآفريني شغلي كاركنان بانك‌هاي دولتي شهر بوشهر است. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر روش گردآوري داده‌ها از نوع پيمايشي و مبتني بر مدل‌سازي معادلات ساختاري است. جامعه آماري پژوهش، كاركنان بانك‌هاي دولتي شهر بوشهر مي‌باشد. با توجه به جدول كوكران، تعداد 230 پرسشنامه مورد تحليل قرار گرفت. به‌منظور سنجش متغير هنرآفريني شغلي از پرسشنامه 21 گويه‌اي تيمز و همكاران استفاده شد. روايي پرسشنامه از نظر صوري، محتوايي و سازه مورد بررسي قرار گرفت و پايايي آن نيز با اجراي آزمايشي و محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ، 96 درصد محاسبه گرديد. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه از منظر كاركنان بانك‌هاي دولتي شهر بوشهر به‌ترتيب مؤلفه افزايش منابع اجتماعي شغلي، مؤلفه كاهش عوامل بازدارنده تقاضاهاي شغلي، مؤلفه افزايش منابع ساختاري شغلي و در نهايت مؤلفه افزايش تقاضاهاي چالشي شغلي بيشترين تأثير را روي متغير هنرآفريني شغلي داشته‌اند.