راهكارهاي همگرايي در روابط علمي جمهوري اسلامي ايران و جمهوري آذربايجان

The How of Convergence in the Scientific Relations between the Islamic Republic of Iran and the Republic of Azerbaijan

بعد از جدايي آذربايجان از ايران و قرار گرفتن آن تحت حكومت تزاري و كمونيست ها، مسيحيت و كمونيستي بر انسان آذري تأثير گذاشت و اين اثر گذاري خود را بعد از استقلال دهه 90 نشان داد لذا اين كشور در نوع و سطح تعاملات خود با ايران فضاي سردي را پي گرفت حال مهم ترين مسئله در اين ميان، ارائه راهكارهاي مناسب براي ايجاد همگرايي بين دو كشور مي باشد از اين رو مقاله حاضر با بهره‌گيري از چارچوب نظري سامانه تابع اشپيگل و با روش كتابخانه‌اي و مصاحبه هاي نيمه ساختارمند و تحليل عوامل همگرايي بين دو كشور، راهكارهايي را براي همگرايي در روابط علمي بين آن دو ارائه نمايد و درنهايت راهكارها حوزه علمي مانند: همكاري در دانشگاه و مراكز علمي، همكاري در حوزه مجازي و سايبري، همكاري در بخش آموزش فني حرفه‌اي و همكاري در تربيت طلاب و دانشجويان علوم ديني ارائه شده است.

After the separation of Azerbaijan from Iran and its coming under the tsarist and communist rule, Christianity and communism influenced the Azeri people; this influence showed itself after the independence of the 90s. This country, therefore, weakened the type and level of its interactions with Iran. The most important issue among these is to provide suitable solutions to create convergence between the two countries. So this article, using the theoretical framework of Spiegel's functional system and librarian method and semi-structured interviews and analyzing the factors of convergence between the two countries, tries to provide solutions for the convergence of scientific relations between them, and finally some solutions such as cooperation in universities and scientific centers, in the virtual and cyber field, in the field of technical and professional education, and in the education of students and science students have been offered.