معيارهاي بنيادين طنزپردازي در سريال هاي تلويزيوني

اين پژوهش كيفي با استفاده از روش تبييني تحليلي، به صورت استنتاجي و اكتشافي درصدد پاسخ به اين پرسش است كه چه معيارهاي بنياديني جهت طنزپردازي در سريال هاي تلويزيوني بايد مبناي عمل قرار گيرند؟ براي پاسخ به اين پرسش مبناي تبيين معيارها، مدل «فرانظريه» بوده است تا با نگاه كلان از طريق «روش مثلث سازي» ميان مباني انديشه اسلامي، معارف عقلي و نظريه هاي طنزپردازي در ادبيات نمايشي، معيارهاي بنيادين تبيين شوند. نتايج چنين نشان مي دهد كه معيارهاي طنزپردازي عام و خاص هستند. معيارهاي عام مبتني بر نظريه توحيدي شادكامي، سعادت طلبي، اصلاح طلبي و معرفت بخشي است كه بايد مبناي عمل قرار گيرند و معيارهاي خاص كه بيشتر در ساخت جهان داستان و تحقق شرايط مفروض آن نقش دارند، عبارتند از صدق و حقيقت در انتخاب موضوع، نصح و خيرخواهي در ايجاد موقعيت هاي دراماتيك و پايبندي به هنجارهايي چون حفظ كرامت انساني، احترام به حريم خصوصي، پرهيز از توهين به افراد و مقدسات در شخصيت پردازي و نگارش ديالوگ هاي دراماتيك.