عنوان مقاله :
تحليل «نقض ماهوي» مندرج در مادۀ 60 كنوانسيون 1969 وين در خصوص حقوق معاهدات در پرتو روية ديوان بين‌المللي دادگستري
عنوان به زبان ديگر :
Analysis of “Material Breach” Under Article 60 of the 1969 Vienna Convention on the Law of Treaties in Light of the Jurisprudence of the International Court of Justice
پديد آورندگان :
موسوي، فضل الله دانشگاه تهران - دانشكدة حقوق و علوم سياسي - گروه حقوق عمومي، تهران، ايران , حكمت آراء، راضيه دانشگاه تهران - دانشكدة حقوق و علوم سياسي، تهران، ايران
كليدواژه :
اختتام معاهده , تعليق اجراي معاهده , سرپيچي از معاهده , موضوع يا هدف معاهده , نقض ماهوي معاهده
چكيده فارسي :
حقوق بين‌الملل معاهدات، حق طرف زيان‌ديده را در اختتام يا تعليق اجراي معاهده به‌دليل نقض به رسميت مي‌شناسد. اين حق بر پاية يكي از اصول كلي حقوق بنا شده است كه به موجب آن هيچ طرفي نمي‌تواند از طرف ديگر اجراي قراردادي را تقاضا كند كه خود آن را نقض كرده است. با اين وصف، دربارة حدود اجرائي اصل مذكور، اين سؤال اساسي مطرح مي‌شود كه معاهده بايد به چه صورتي نقض شده باشد؟ بند 3 مادۀ 60 كنوانسيون 1969 وين در خصوص حقوق معاهدات، اين حق را تنها در موقعيت‌هاي وقوع نقض ماهوي معاهده قابل اجرا مي‌داند. نوشتار حاضر، مبتني بر روش توصيفي- تحليلي و با تأكيد بر آراي ديوان بين‌المللي دادگستري، ضمن بررسي ابعاد مختلف مفهوم نقض ماهوي معاهده و مصاديق آن، استدلال مي‌كند كه مفاهيم مندرج در توصيف مصاديق نقض ماهوي، خود به‌دليل كليت و پيچيدگي قابل تفسير است و به‌دليل قرائت‌هاي متفاوت از مفاهيم آن، امكان بروز اختلاف در اجراي حقوق ناشي از آن را بين اعضاي معاهده فراهم مي‌كند.
چكيده لاتين :
International treaty law recognizes the right of the injured party to terminate a treaty or suspend it as a result of a breach. This right is based on one of the general principles of law, according to which neither party can demand the implementation of a contract that the other party has violated. However, with regard to the scope of implementation of this principle, the fundamental question is how the treaty should have been violated? Article 60 (3) of the 1969 Vienna Convention on the Law of Treaties makes this right applicable only in cases of “material breach” of the treaty. The present paper, based on a descriptive-analytical method and emphasizing the decisions of the International Court of Justice, examines the various dimensions of the concept of material breach of the treaty. It argues that the concept of material breach is complex and interpretable and, due to its different interpretations, allows for differences in its implementation between members of the treaty.
عنوان نشريه :
مطالعات حقوق عمومي
