مدل جامع مشاركت شهروندي، مورد پژوهش: شهر تهران

Comprehensive Model of Citizenship Participation, Case Study: Tehran

اساساً هر امري كه مشاركت شهروندان را در پي دارد، در بستري شكل مي­‌گيرد كه مقوله­‌هاي مشتركي آن را احاطه كرده است و بدون توجه به آن‌ها، مشاركت شهروندان به‌سختي اتفاق مي­‌افتد. هدف از اين پژوهش، طراحي مدل جامع مشاركت شهروندي در شهر تهران است. روش پژوهش، كيفي است و براساس رويكرد گليزر از راهبرد نظريه داده‌ ­بنياد، وضعيت موجود، مدل‌­سازي شده است. در اين امتداد، با 19 نفر از شهروندان، مديران شهري و خبرگان حوزه مشاركت شهروندي كه به ­صورت گلوله برفي انتخاب شده بودند، مصاحبه نيمه‌ ­ساختار يافته انجام پذيرفت و داده‌­ها پس از پياده­‌سازي، كدگذاري شده و براساس خانواده كدهاي شش‌سي كه از سوي گليزر معرفي شده است، مدل­‌سازي شد. "عدم رويكرد شهروندمحوري در شهرداري"، به ­‌منزله پديده محوري و 12 مقوله نيز به ­‌منزله مقوله‌­هاي فرعي معرفي شد. نتيجه اينكه براي افزايش مشاركت شهروندي، لازم است شهرداري تهران، نسبت به اصلاح نگرشِ سرمايه‌­هاي انساني خود، به‌ ­ويژه مديران و خط­‌ مشي­‌گذاران اقدام كند و اين تغيير نگرش خود را در عمل نشان دهد و شهرداري، تبديل به سازمان مشاركت‌­ محور شود و كمك كند تا اين تغيير نگرش در شهروندان نيز به وجود آيد تا بدين ترتيب مقدمات حضور آنان در عرصه مشاركت شهري فراهم آمده و مشاركت ­محوري شهرداري تقويت شود و مديريت شهري، با پيشنهادهايي كه در انتهاي مقاله ارائه شد، خلأهاي مورد اشاره را برطرف نمايد.

Basically, everything that involves the participation of citizens is formed in a context that is surrounded by common categories, and regardless of them, the participation of citizens is difficult to happen. The purpose of this study is to design a comprehensive model of citizen participation in Tehran. The research method is qualitative and the current situation is modeled based on Glaserian approach from the strategy of grounded theory. Along this line, semi-structured interviews were conducted with 19 citizens, city managers and experts in the field of citizen participation who were selected in the form of snowballs. The Glaser side is introduced, modeled. "Lack of citizen-centered approach in the municipality" was introduced as a central phenomenon and 12 categories were introduced as sub-categories. The result is that in order to increase citizen participation, it is necessary for Tehran Municipality to reform the attitude of its human resources, especially managers and policy makers, and show this change in attitude in practice and the municipality to become a participation-oriented organization, and help to change this attitude of citizens in order to prepare the ground for their presence in the field of urban participation and strengthen the central participation of the municipality and urban management, with the suggestions presented at the end of the article, to fill the gaps.