الگو‌سازي تأثير رهبري تحول‌آفرين بر خودكارآمدي معلمان با ميانجي‌گري فرهنگ مدرسه

Modeling the impact of transformational leadership on teacher's self- efficacy mediated by school culture

اين پژوهش با هدف الگو‌سازي تأثير رهبري تحول‌آفرين با ميانجي‌گري فرهنگ مدرسه بر خودكارآمدي معلمان دورۀ ابتدايي شهرستان تالش انجام شده است. روشِ پژوهش توصيفي – همبستگي با تأكيد بر معادلات ساختاري بود. جامعۀ آماري پژوهش را مديران و معلمان ابتدايي شهر تالش، به تعداد 785 نفر، تشكيل ‌دادند كه بر مبناي جدولِ مورگان نمونه‌اي به حجم 257 نفر به روش تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از سه پرسش‌نامۀ استاندارد، رهبري تحول‌آفرين باس و آوليو (2000)، فرهنگ مدرسۀ گرونرت (2005) و خودكارآمدي معلمان اسچانن‌ ـ موران و وولفولك (2001) به ترتيب با ضريب آلفاي كرونباخ 0/83، 0/88 و 0/87 استفاده شد. تجزيه‌وتحليل داده‌هاي پژوهش با استفاده از روشِ الگوسازي معادلات ساختاري و نرم‌افزار اِس‌پي‌اِس‌اِس (SPSS) و ليزرل (LISREL) انجام شد. بر اساس يافته‌ها، الگوي علّي مفروض برازشِ مناسبي دارد و تعميم‌پذير به جامعۀ پژوهش است. اثر مستقيم رهبري تحول‌آفرين بر فرهنگ مدرسه (0/93) و بر خودكارآمدي معلمان (0/63) مثبت و معنادار است. همچنين اثر مستقيم فرهنگ مدرسه بر خودكارآمدي معلمان (0/43) مثبت و معنادار است. اثر غيرمستقيم رهبري تحول‌آفرين با ميانجي‌گري فرهنگ مدرسه بر خودكارآمدي معلمان (0/40) مثبت و معنادار است. با توجه به يافته‌هاي آماري، فرهنگ مدرسه رابطۀ ميان رهبري تحول‌آفرين با خودكارآمدي معلمان را به‌صورت معناداري ميانجي‌گري مي‌كند. لذا رهبران تحول‌آفرين بايد با ايجاد فرهنگ سازنده و قوي در مدرسه زمينه را براي ارتقاي سطح خودكارآمدي معلمان، براي عملكرد بهينه، فراهم كنند.

The purpose of this study was to model the effect of transformational leadership mediated by school culture on the self-efficacy of primary school teachers in Tālesh city. It was descriptive-correlational research, with emphasis on the structural equations. The research population consisted of 785 primary school principals and teachers in Tālesh. Based on Morgan's table, a sample of 257 people was selected by stratified random sampling. The research instrument consisted of three Standard questionnaires, i.e., transformational leadership of Bass and Avolio (2015), Gronert’s school culture (2005) and self-efficacy of teachers’ Teschanen-Moran and Wolfak (2001) with Cronbach's alpha coefficient of 0.83, 0.88 and 0.87, respectively. Data was analyzed using structural equation modeling technique and SPSS and LISREL software. The results showed that the assumed causal model had a good fit and can be generalized to the research population. The direct effect of the transformational leadership on the teachers' self-efficacy (0.63) and school culture (0.93) was positive and significant. Also, the direct effect of school culture on the teachers' self-efficacy (0.43) was positive and significant. The indirect effect of transformational leadership mediated by school culture on teachers' self-efficacy (0.40) was also positive and significant. According to the findings, school culture significantly mediates the relationship between the transformational leadership and teachers’ self-efficacy. Therefore, transformational leaders must create a constructive and strong culture in the school, to provide the ground for improving the level of self-efficacy of teachers for the optimal performance.