واكاوي نقاط ضعف، چالش‌ها و گفتمان‌هاي انتقادي نسبت به ابزار ارزيابي فرهنگ‌ سازماني «كامرون-كويين» در سازمان‌هاي دولتي

Analysis of weaknesses, challenges and critical discourses on organizational culture assessment tools (Cameron, Quinn)

ابزار ارزيابي فرهنگ‌سازماني كامرون و كويين به‌عنوان يكي از معتبرترين مدل‌هاي فرهنگ‌سازماني به‌منظور شناخت فرهنگ‌سازماني غالب در بسياري از سازمان‌ها مورد استفاده قرارگرفته است. هدف از پژوهش حاضر نقد، واكاوي نقاط ضعف و شناسايي گفتمان‌هاي اصلي نسبت به اين مدل در سازمان‌هاي دولتي ايران است. بدين منظور ابزار ارزيابي فرهنگ‌سازماني كامرون و كويين كه در سال 1999 ارائه شده است به‌دقت مطالعه شد و داده‌هاي موردنياز از طريق مطالعه كتابخانه‌اي منابع موجود و مصاحبه نيمه ساختاريافته دومرحله‌اي (20 نفر، 15 نفر) گردآوري شد. جامعه آماري در پژوهش حاضر كليه مديران و خبرگان سازماني در سازمان‌هاي دولتي بودند. در بخش نخست پژوهش 20 مصاحبه با خبرگان انجام شد كه به شيوه هدفمند انتخاب شده بودند و با استفاده از روش تحليل محتواي كيفي جهت‌دار 94 واحد معنادار، 33 رمز، 12 طبقه و 4 درون‌مايه از داده‌ها احصا گرديد. پايايي يافته‌هاي بخش نخست با استفاده از روش پي اسكات مورد تأييد قرار گرفت. در بخش دوم پژوهش به‌منظور واكاوي گفتمان‌ها و احصاي گفتمان‌هاي اصلي نسبت به اين مدل، مصاحبه با 15 نفر از خبرگان انجام شد و با شيوه تحليل گفتمان انتقادي سه گفتمان اصلي كاركردي، اقتضايي و غيركاركردي احصا گرديد. در ادامه با استفاده از نظر خبرگان با روش رتبه‌بندي واسپاس، گفتمان‌هاي اصلي با اولويت غيركاركردي، اقتضايي و كاركردي رتبه‌بندي شدند، به اين معنا كه از نگاه خبرگان سازمان‌هاي دولتي ابزار ارزيابي فرهنگ‌سازماني كامرون و كويين مناسب براي پياده‌سازي در سازمان‌هاي دولتي ايران نيست. در پايان نيز پيشنهادهايي براي بهبود مدل ارائه شد.

Cameron and Quinn organizational culture assessment tool has been used as one of the most valid models of organizational culture in order to identify the prevailing organizational culture in many organizations. The purpose of this study is to critique, analyze the weaknesses and identify the main discourses towards this model in Iranian government organizations . For this purpose, the Cameron and Quinn organizational culture assessment tool presented in 1999 was carefully studied and the required data were collected through a library study of available resources and a two-stage semi-structured interview (20 people, 15 people). The statistical population in the present study was all managers and organizational experts in government organizations. In the first part of the research, 20 interviews were conducted with experts who were purposefully selected and 94 meaningful units, 33 codes, 12 categories and 4 themes of data were counted using directional qualitative content analysis. The reliability of the findings of the first part using the method P. Scott was approved. In the second part of the study, in order to analyze the discourses and enumerate the main discourses in relation to this model, 15 experts were interviewed and three main functional, contingent and non-functional discourses were counted by critical discourse analysis method. Then, using the opinion of experts with Vasspas ranking method, the main discourses were ranked with non-functional, contingent and non-functional priority.This means that from the point of view of experts in government organizations, the tool for assessing the organizational culture of Cameron and Quinn is not suitable for implementation in Iranian government organizations. Finally, suggestions were made to improve the model.