كليدواژه :
آموزش زبان خارجي , پديدارشناسي , تهران , سرماية اجتماعي , معلمان آموزش و پرورش
چكيده فارسي :
با مطالعة گزاره‌هاي بومي و جهاني، اهميت سرماية اجتماعي در حل و فصل چالش هاي تعليم و تربيت در دورة پسا كرونا رخ مي نمايد. در بيشتر اين نوشتارها بر نقش فزاينده و كاهندة سرماية اجتماعي بر جامعة آموزشي صحه گذاشته شده است. نگاره پيش رو از زاويه اي نو به اين پديده نگريسته و در پي واكاوي اثر آموزش زبان بر ارتقاي سرماية اجتماعي معلمان برآمده است. در اين راه، همراه با پارادايم تفسيري و استراتژي هاي تحقيق كيفي، با تكيه بر روش پديدارشناسي تجربي (ون مانن)، به دنبال درك عميق و ساختاري از اثر فزايندة آموزش زبان خارجي بر سرماية اجتماعي معلمان بوديم. فرض بر آن بود كه معلمان در اثر برخورداري از درون مايه هاي (دانشي، مهارتي، و نگرشيِ) يادگيري زبان خارجي‌ـ از مجموعه مؤلفه هاي در دسترس‌ـ در ارتقاي سرماية اجتماعي خود و مخاطبان بهره ميگيرند. براي گردآوري دادهها، يازده نفر از معلمان شاغل در استان تهران برگزيده شدند و در پاسخ به پرسشنامه و حضور در مصاحبة نيمه ساختار يافته مشاركت كردند. به منظور اعتبارسنجي دادهها، با نمونه گيري هدفمند، از نظر 9 استاد صاحب‌نظر در امر تربيت معلم، براي تحصيل اشباع نظري، بهره گرفتيم. سپس، داده هاي گرد آوري شده مكتوب، كدگذاري، و تحليل شد. ناظر بر تحليل داده ها، «الگوي برآيندي اثربخشي آموزش زبان خارجي بر ارتقاي سرماية اجتماعي معلمان» در سه مقولة اثرپذيري دايرة فردي، اثرپذيري دايرة گروهي‌ـ سازماني، و اثرپذيري دايرة اجتماعي و فراسازماني همراه با 18 موضوع اصلي و مجموع 57 موضوع فرعي به دست آمد. بر اساس برآيند تحليل، آثار مستقيم و غيرمستقيم آموزش و يادگيري زبان خارجي بر تقويت سرماية اجتماعي معلمان در پنج قلمرو: 1. ارتقاي مشاركت علمي و فرهنگي؛ 2. توسعة شبكة اجتماعي؛ 3. تقويت احساس امنيت فردي و گروهي و ملي؛ 4. خودگامي در توانمندسازي و ارتقاي هويت فردي و حرفه اي؛ و 5. ارتقاي سطح آگاهي و شناخت ميان فرهنگي و فراملي پديدار شد. بر اساس تجربة به دست آمده، پيشنهاد ميشود براي جبران چالش هاي آموزش در دورة همه گيري‌ـ به ويژه در حوزه هاي آموزش نو معلمان و آموزش ضمن خدمت‌ـ آموزه ها و ملاحظات آموزش زبان خارجي ناظر بر تقويت و ارتقاي سطح سرماية اجتماعي معلمان ديده شود و در سطوح برنامه ريزي، سياست گذاري، و تحول برنامة درسي نيز لحاظ شود.
چكيده لاتين :
Recent Local and global studies unanimously recognize the significance of social capital in resolving the challenges of public education in post-Pandemic era. The majority of these studies confirm the increasing and decreasing effect of social capital on the educational community. The present paper has looked at this phenomenon from a new perspective and has sought to investigate the effect of language teaching on the promotion of social capital. To this end, adopting a phenomenological approach, we sought an in-depth and critical understanding of the positive effect of foreign language teaching on the development of Iranian teachers' social capital. The premise was that teachers would use their foreign language learning knowledge, skills, and attitudes – from among the available factors – to improve their and their audiences’ social capital. To collect data, eleven public school teachers serving in the state-run schools of Tehran participated in responding to the questionnaires and attending a semi-structured interview. To validate the data, 9 expert professors in the field of teacher training were selected through purposive sampling, whose ideas were sought up to the theoretical saturation level. Then, the collected data were transcribed, coded, and analyzed. As a result of the data analysis, “the overall model of the effectiveness of teaching foreign languages on the improvement of teachers’ social capital” emerged in the form of the three categories of individual effect, group-organizational effect, and social and supra-organizational effect, along with 18 main themes and 57 sub-themes. Based on the results of the analysis, the direct and indirect effects of foreign language teaching and learning on strengthening the social capital of teachers appeared in five arenas, namely promoting scientific and cultural participation; developing social network; promoting the sense of individual, collective, and national security; adopting self-initiation in empowerment and promotion of individual-professional identity; and promoting the intercultural and transnational awareness. Based on the attained results, it is suggested that the teachings and concerns of foreign language teaching related to the enhancement and improvement of teachers’ social capital should be observed in order to compensate for the challenges of education during the Pandemic – especially in training new teachers and in-service training courses. Moreover, these teachings and concerns need to be regarded in planning, policymaking, and evolution of the curriculum.
