مطالعه تطبيقي موزه ايران باستان و موزه بابل و نقش آنها در ارتقاء آگاهي كودكان براي حفاظت از آثار تاريخي با رويكرد تربيتي

No title

موزه هاي سراسر جهان، بخشي از هويت هر كشوري را در عرصه هاي هنري، علمي، فرهنگي، اجتماعي و سياسي مشخص مي كنند. حفاظت و نگهداري از آثار تاريخي، امري كاملا ضروري است؛ چون، آثاري كه توسط گذشتگان ، طي ساليان متمادي، خلق شده و تكامل بخشيده شده است، زيربناي آينده ي انسان ها را تشكيل مي دهد؛ بطوريكه عمده وظايف نسل هاي مختلف؛ چون، پيشينيان، حفاظت و شناخت اساسي آثار تاريخي و در نظرگرفتن مكان مناسب براي چنين آثار مي باشد. در اين مقاله سعي شده است كه شباهت ها و تفاوت هاي عملكرد موزه بابل و موزه ايران باستان مطالعه شود. پژوهش به روش توصيفي تطبيقي در جهت نقش موزه در ارتقاء آگاهي كودكان براي حفاظت و نگهداري آثار تاريخي، از طريق گردآوري اطلاعات كتابخانه اي، اسنادي و ميداني صورت گرفته است. اهداف تحقيق حاضر بر اين است كه با ارائه ي طرح نوين، هم آثار تاريخي را براي كودكان، با مفهوم نموده و هم با آموزش هاي لازم، آنها را در حفاظت آثار باستاني، ترغيب و تشويق كرده تا اين آموزش ها در ذهن آنها ريشه دوانيده و در افكار، رفتار، كردار و اعمالشان متبلور گرديده و در انتقال دانست خود به نسل هاي بعدي مبادرت ورزيده تا دنيا را جايي براي بهتر زيستن در سايه ي ميراث، هويت و فرهنگ خود، توام با صلح جهاني تبديل كنند. منظور از كودكان عبارتند از: گروه سني ب (سال هاي آغاز دبستان- كلاس هاي اول، دوم و سوم) و گروه سني ج (تا پايان دبستان- كلاسهاي چهارم، پنجم و ششم).

No abstract