عنوان مقاله :
مدل سازي عددي سه بعدي اندركنش تونل هاي TBM دوقلو
عنوان به زبان ديگر :
No title
پديد آورندگان :
غفاريان، دانيال دانشگاه صنعتي اميركبير - دانشكده مهندسي عمران و محيط زيست، تهران، ايران , گيتي نژاد، حسين دانشگاه صنعتي اميركبير - دانشكده مهندسي عمران و محيط زيست، تهران، ايران
كليدواژه :
تونل TBM , اندركنش تونل هاي دوقلو , نشست سطح زمين , مدل سازي 3D اجزاء محدود , اصل برهم نهي
چكيده فارسي :
ساخت تونل به روش TBM امروزه گسترش بسياري يافته است. بخصوص در مناطق شهري، به دليل حساسيت تغييرشكل‌هاي سطح زمين نسبت به حفاري‌هاي انجام گرفته در عمق زمين، استفاده از اين روش امروزه بسيار متداول‌تر از روش‌هاي سنتي است. در ساخت تونل‌هاي شهري، به منظور ايجاد مسيرهاي رفت و برگشت و يا گسترش شبكه راه‌هاي زيرزميني، گاها لازم است تونل‌ها در مجاورت يكديگر حفر شوند. در بسياري از مطالعات گذشته در خصوص بررسي اثرات اندركنشي تونل‌هاي TBM دوقلو، به تحليل‌هاي دوبعدي و ساده‌سازي شده اكتفا شده است. در اين نوع تحليل‌ها روند ساخت تونل‌هاي TBM به دليل پيچيدگي‌هاي اجرايي و ماهيت سه‌بعدي آن، به شكل صحيحي قابل مدلسازي نيست. در مطالعه حاضر، با استفاده از تحليل سه بعدي اجزاء محدود، به مدلسازي ساخت تونل‌هاي دوقلو TBM در فواصل و اعماق مختلف پرداخته شده است و اثرات اندركنشي تونل‌ها روي نشست سطح زمين مورد مطالعه قرار گرفته است. همچنين اعتبار استفاده از روش برهم‌نهي به منظور برآورد نشست سطح زمين، با داشتن پروفيل نشست در اثر حفر تونل تكي، مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج مطالعات در مقاله حاضر نشان مي‌دهد كه افزايش فاصله تونل‌ها از يكديگر و كاهش عمق استقرار آن‌ها باعث كاهش اثرات اندركنشي تونل‌ها روي نشست سطح زمين مي‌شود. همچنين استفاده از اصل برهم‌نهي در شرايطي كه فاصله تونل‌ها از يكديگر بيشتر از 4 برابر قطر آن‌ها و عمق قرارگيري تونل‌ها بيشتر از 3 برابر قطر آن‌ها باشد، مي‌تواند جواب‌هاي قابل قبولي بدست دهد.
چكيده لاتين :
No abstract
عنوان نشريه :
پژوهش هاي معاصر در علوم و تحقيقات
