كليدواژه :
شعر طبيعي , شعرسبز , شعرطبيعت گرا , سيركازيون
چكيده فارسي :
در درازناي تاريخ ادبيات ايران چه در اشعار شعراي سنت گرا از رودكي، فردوسي، منوچهر دامغاني و... گرفته تا شهريار و پروين و بهار و چه در آثار شاعران نوگرا مانند نيما يوشيج، شاملو، اخوان ثالث، فروغ و... طبيعت با تمام جلوه هاي رنگ رنگش جايگاهي خاص داشته اما اين بدان معنا نيست كه ما اين اشعار را برخلاف آن چه تا كنون گفته شده؛ شعر طبيعي بدانيم. شعر طبيعي يا شعر سبز يكي از ژانرهاي مكتب ادبي اصالت كلمه و از ابداعات آرش آذرپيك بنيان گذار و تيوريسين مكتب فلسفي-ادبي عريانيسم است. زمين سوژگي، جان مايه و بنيان روايت هستي شناسيك سبزانديشان و سبزنگاران و شعر سبز نخستين سيستم زيست نگرانه به راستي طبيعي تاريخ ادبيات جهان است و برآيند اين فلسفه چيزي نيست جز رهايش انديشه هاي بشري از تمام سنت هاي غيرطبيعي و استايل هاي زيستي انسان بنياد كه بازگشت انسان به چرخه زيست طبيعي خويش به عنوان يكي از فرزندان زمين و هم زيستي زمين محورانه با تمام هستي مندان اين سياره سبز است كه در آن همه و همه از ساحت ابژگي به درآمده و در نگرگاه فراسوژه گرايانه اصالت زمين بدون هيچ تفضيل يا تبيين انساني مبدل به دگرسوژه هايي براي درك زندگي طبيعي مي شوند. در اين مقاله كه به روش پژوهشي-تحليلي و با استفاده از منابع كتاب خانه اي انجام شده به تفكيك و تحليل اين دو نوع شعر و بازنمود هر كدام در اشعار و متون معاصر پرداخته و نتيجه به دست آمده نشان مي دهد شعر موسوم به شعر طبيعي خارج از فلسف و ادبيات سبز، شعر درباره طبيعت بوده و نمي توان عنواني جز شعر طبيعت گرا به آن اطلاق كرد و شعر طبيعي همان شعر سبز است.
چكيده لاتين :
Throughout the history of Iranian literature, whether in the poems of traditionalist poets from Roudaki, Ferdowsi, Manouchehr Damghani, etc. to Shahriyar, Parvin and Bahar, or in the works of modern poets such as Nima Yoshij, Shamloo, Akhavan Sales, Forough, etc. Nature has a special place with all its colorful effects, but this does not mean that we consider these poems as natural poetry, contrary to what has been said so far. Natural poetry or green poetry is one of the genres of the Literary School of the Word Originality and one of the innovations of Arash Azarpeyk, the founder and theorist of the philosophical-literary school of Orianism. Land-subjectivity is the basis of the ontological narrative of green thinkers and green poets, and green poetry is the first natural biological system in the history of world literature. The result of this philosophy is nothing but the liberation of human thought from all unnatural traditions and biological styles of man, so that man returns to his natural cycle as one of the children of the earth and coexistes with all the creatures of this green planet, In which all and sundry come from the realm of objectivity and in the Fara-subjectivist view of the originality of the earth, without any human elaboration or explanation, become Fara-subjects for the understanding of natural life. This article has been done by research-analytical method by using library resources and has analyzed these two types of poetry and representations of each of them in contemporary poems and texts and the obtained result shows a poem called natural poetry outside of philosophy and green literature and it cannot be called a title other than naturalistic poetry, and natural poetry is the same as green poetry.
