عنوان مقاله :
واكاوي معنا و كاركردهاي تعاملي هنر در فضاهاي عمومي شهر موردپژوهي: ديوارنگاره‌هاي كليسايي سده‌هاي ميانه، رومانسك و گوتيك
عنوان به زبان ديگر :
Examining the Meaning and Interactive Functions of Art in Urban Public Spaces Case Study: The Church Murals of Medieval, Romanesque and Gothic Eras
پديد آورندگان :
پهلوان نوده، محبوبه دانشگاه تهران - پرديس هنرهاي زيبا - گروه مطالعات عالي هنر، تهران، ايران , كفشچيان مقدم، اصغر دانشگاه تهران - دانشكدۀ هنرهاي تجسمي - پرديس هنرهاي زيبا، تهران، ايران , بلخاري قهي، حسن دانشگاه تهران - پرديس هنرهاي زيبا،تهران، ايران , ضرغام، ادهم دانشگاه تهران - دانشكدۀ هنرهاي تجسمي - پرديس هنرهاي زيبا، تهران، ايران
كليدواژه :
معناي كاركردي , ديوارنگاره , هنر شهري , سده‌هاي ميانه , رومانسك , گوتيك
چكيده فارسي :
ديوارنگاره‌هاي سده‌هاي ميانه همواره تحت گفتمان ديني مسلط بر اين دوره بازخواني مي‌شوند. در اين ميان، كمتر به بينامتن‌هاي ارجاعي آن در معناي هنر و شهر و هويت‌‌هاي بينامتني آثار در نسبت با تحولات منطقه‌اي آن اشاره شده است.
هدف پژوهش: هدف از اين پژوهش واكاوي معنايي بصري مضاميني است كه با حضور در فضاهاي عمومي شهر جهت اعتباربخشي گفتمان‌هاي انديشه‌اي عمل مي‌كنند و با بينامتن‌هاي هويتي و بافتارهاي بومي، روايت تصويري هدفمند جهت حضور در فضاي عمومي شهر مي‌سازند. لذا چيستي معنا و چگونگي دست‌يابي به آن در هنر شهرهاي پيشامدرن در دو سؤال: چيستي معنايي هنر و شهر و كاركردهاي تعاملي هنر در شهر، در نسبت با اين انديشه واكاوي مي‌شود.
روش پژوهش: روش تحقيق به لحاظ هدف بنيادين-نظري است و با جستجوي معنايي در متون تاريخي شهر و هنر آغاز و بر محوريت تاريخ و مصاديق تصويري ديوارنگاره‌هاي كليسايي با روش توصيفي و بعدتر تفسيري-تبييني بنا شده است.
نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهند معناي هنر در شهر سدة ميانه بر ساختاري قدرتمند در نسبت شهر با هنر، ذيل نيروي ماورايي، با روابط جانشيني: خدا (پادشاه، پاپ)، شهر (قلعه، شهر خدا) و هنر (فن، راز) تعريف مي‌شود. لذا، كاركردهاي تعاملي آن در نسبت ميان شهر و هنر با نيروي برتر بنيان گذارده شده و مخاطب كه ماهيتي ذيل انديشة خداي‌گون دارد، تنها در نسبت خوانندة پيام هويت مي‌يابد.
چكيده لاتين :
Problem statement: The murals of the Medieval era have always been reviewed under the influence of the governing religious discourse of this era. In this regard, inter-textual relations are rarely referred to, in the form of art, the city, and the intertextual identities of the works in relation to their regional developments.
Research objective: This research aims to analyze the semantic visual meanings of concepts that validate the thought discourses by manifesting them in the public urban spaces, and to build purposeful visual narration relying on the identical intertextuality and native textual contexts to be presented in the public space of the city. Therefore, the ‘quiddity’, ‘semantic’, and the ‘way it is achieved in the art of pre-modern cities are being analyzed in two questions: the semantic quiddity of art and the city, and the interactive functions of art in the city, in relation to this concept.
Research method: This research study is a kind of fundamental-theoretical method in terms of purpose, which initiates with a semantic quest in the historical texts of the ‘city and art’, and is based on the history and pictographic connotations of church murals by adopting a descriptive method followed by an interpretive-explanatory one.
Conclusion: Findings of the literature review indicate that the meaning of art in the medieval cities was defined by a solid structure in city-art relations under supernatural power, with a kind of succession relations as follows: God (king, pope), City (castle, city of God) and Art (skill, enigma). Therefore, its interactive functions are established in relation to the city and art with superior power, and the audience, who has a nature below the god, is identified merely in relation to the reader who perceives the message.
