نگاه و نقدي ساختاري و محتوايي به مقالۀ «شكل‌گيري فضا در اثر پيوند مفهومي «موسيقي – رياضي» و معماري (مطالعۀ موردي: جلوخان و آسمانه گنبدخانه مسجد شيخ لطف‌الله اصفهان)

A Critical Review and Analysis on the Structure and Content of the Article Entitled: “Formation of Space as a Result of Conceptual Alignment of Music-Math and Architecture” Case study: The entrance and Dome Shaped Roof of Sheikh Lotfollah Mosque Isfahan

بشر هنر را پديد آورد تا ابزاري باشد براي ابراز احساس و انتقال آن به ديگران. در اين بين طبق نظريه و ديدگاه فيلسوفان، زيبايي‌شناسي و رسيدن به امر زيبا همواره دغدغة انسان خردمند بوده است، اينكه چطور زيبا بينديشد و زيبايي‌ها را ببيند و آن را با استفاده از تكنيك و خلاقيت، بازآفريني كند. هنرهاي تجسمي و معماري، گونه‌اي از بازنمايي تصورات انسان در آفرينش هنري بود و در كنار آنها تنها پديدة انتزاعي و تجريدي هنر موسيقي بود كه فارغ از عدم وجود جنبه‌هاي بصري و درك و دريافت اوليه، به پديده‌اي رازگونه مبدل شد كه درك و دريافت مختصات آن، نياز به دانش و بينش ثانويه دارد. اگرچه موسيقي به لحاظ مختصات ساختاري، شايد در ظاهر، قابل انطباق با هر پديده‌اي كه در ساختار آن مهندسي و چينش وجود دارد، باشد ولي چنانچه اندكي ژرف‌تر بنگريم متوجه خواهيم شد كه اين دو هم‌جنس و هم‌سنخ نيستند. در اين گفتار به تجزيه و تحليل و نقد ساختاري و محتوايي يكي از مقالات بين‌رشته‌اي معماري و موسيقي، پرداخته خواهد شد كه سعي دارد با هم‌پوشاني مصاديق، مختصات اين دو هنر را در كنار يكديگر قرار داده و در نتيجه، صورت و معنا را به يكديگر الصاق كند و در اين مسير، جنبة احساسي به مستندات علمي و پژوهشي غلبه يافته و وجود خطاهاي فاحش در تبيين مباني نظري و طريقة اثبات انطباق آنها، از اعتبار و منزلت مقاله كاسته است.

Man created art to use it as a means to express his sentiment and convey it to others. Along with this, according to theories and the views of philosophers, the aesthetic and its achievement, which is the sublime state, has always been the main concern of an intelligent man. Human has also been interested to know how to think beautifully and observe the beauties while re-creating them with the help of creativity and techniques. Visual arts and architecture have been a manifestation of man's imagination in artistic creation. Apart from them, music is the only abstract phenomenon that does not rely on visual aspects and preliminary perception. Consequently, it turns to be a mystic phenomenon in which having secondary knowledge for its appreciation, is a necessity. Naturally, by its structural features, music may seem to be adaptable to other phenomena which have a kind of engineering in their scheme, but with a deeper observation, we would understand that such adaption is heterogeneous. This study attempts to provide a critical review and analysis of the structure and content of an interdisciplinary article on architecture and music, which tries to bring these two arts together by overlapping specific examples and connect form and content. In doing so, it has given more priority to the emotional aspect than scientific and academic research. This has resulted in gross faults in explaining the theoretical foundations and verification of the aforementioned evidence has reduced the credibility and reputation of the article.