بررسي ويژگي هاي روان سنجي مقياس اميد به تحصيل (AHS): فرم دانشجويي

Psychometric Properties of Academic Hope Scale (AHS): University Students Form

هدف پژوهش حاضر ساخت مقياس اميد به تحصيل دانشجويان و بررسي ويژگي هاي روان سنجي آن بود. پژوهش حاضر در زمره طرح هاي روان سنجي مبتني بر همبستگي است. جامعه آماري شامل تمامي دانشجويان كارشناسي دانشگاه شيراز بود كه از آن، تعداد 566 نفر (278 مرد و 288 زن) با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند و به مقياس اميد به تحصيل پاسخ دادند. جهت بررسي روايي مقياس اميد به تحصيل از تحليل عاملي تاييدي و روايي همگراو براي بررسي پايايي مقياس از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شد. نتايج تحليل عاملي تاييدي با استفاده از نرم افزار AMOS وجود چهار عامل اميد به كسب فرصت ها، اميد به كسب مهارت هاي زندگي، اميد به سودمندي دانشگاه و اميد به كسب شايستگي را مورد تاييد قرار داد كه همه گويه ها در عامل هاي مربوط به خود بارگذاري شدند. همچنين نتايج ضريب همبستگي بين خرده مقياس هاي اميد به تحصيل با متغيرهاي مفهومي مشابه از قبيل اميد در نظريه پكران، مشغوليت و فرسودگي تحصيلي و تحسين شواهدي دال بر روايي سازه متغير مورد نظر را بدست داد. از طرفي ديگر نتايج ضريب آلفاي كرونباخ براي بررسي پايايي نشان داد كه تمامي خرده مقياس ها و همچنين كل مقياس از پايايي مطلوبي برخوردار بودند. به طور كلي نتايج بيانگر آن بود كه مقياس اميد به تحصيل دانشجويان از ويژگي هاي روان سنجي مطلوبي برخوردار است و مي توان از آن به عنوان ابزاري سودمند در مشاوره تحصيلي و فعاليت هاي پژوهشي بهره برد.

This correlational-psychometric research aimed at constructing an academic hope scale and investigating its psychometric properties for university students. The statistical population consist of all undergraduate students at Shiraz University, from which 566 (278 male and 288 female) students were selected through random cluster sampling and they answered to the scale. The validity of the scale was determined through factor analysis and convergent analysis; its reliability, on the other hand, was verified through Cronbach's alpha coefficient. The results of the confirmatory factor analysis using AMOS software confirmed the existence of four factors underlying the scale, namely the hope to gain opportunities, hope to gain life skills, hope to gain competency, and the hope for university productivity. The results of the correlation coefficient between the subscales of academic hope with similar conceptual variables such as hope in Pekrun’s theory, academic engagement, academic burnout, and admiration, provided evidence for the construct validity of the scale. The results of Cronbach's alpha coefficient for reliability showed that all subscales and the total score of academic hope had appropriate reliability. In general, the findings corroborated that the student academic hope scale had appropriate psychometric properties and can be used as a useful tool for academic counseling and research activities.