عنوان مقاله :
بررسي تطبيقي الهيات سلبي و ايجابي از منظر ديونيسيوس آريوپاغي و محيي‌الدين ابن‌عربي
عنوان به زبان ديگر :
No Title
پديد آورندگان :
كرماني، عليرضا موئسسه آموزشي پژوهشي امام خميني(ره) - گروه عرفان
كليدواژه :
الهيات سلبي , الهيات ايجابي , تنزيه , تشبيه , عرفان مسيحي , عرفان اسلامي
چكيده فارسي :
ديونيسيوس آريوپاغي و عارفان مسلمان در مكتب ابن عربي در عين اينكه در برخي كلمات خود به الهيات سلبي نزديك شده‌اند و خدا را بيان‌ناپذير و حتي معرفت‌ناپذير دانسته‌اند، بسيار از معرفت خدا سخن گفته و به‌نوعي بر الهيات ايجابي تأكيد داشته‌اند. از منظر ايشان، اين هر دو منظر مطابق با نفس‌الامر است؛ به اين معنا كه حق در مقام ذات و با لحاظ عدم تجلي، شناخت‌ناپذير و از‌اين‌رو بيان‌ناپذير است و در موطن تجليات، شناخت‌پذير و بيان‌پذير مي‌باشد. عارفان مسلمان با تفكيك چهار مرتبة تنزيه، تشبيه، جمع تشبيه و تنزيه، و مرتبة فوق تشبيه و تنزيه، توانسته‌اند تحليلي غني‌تر از اين منظر عرفاني ارائه دهند. در اين تحليل، عارف با عبور از كثرات مادي و مثالي، به تعينات تنزيهي معرفت مي‌يابد و با شهود مرتبة وحدت و مشاهدة سريان حق در تمامي مخلوقات، به تشبيه راه مي‌برد. از اين منظر، عارف آن‌گاه كه به تعينات ناظر است، تنزيه مي‌يابد و تشبيه؛ و آن‌گاه كه به وجودي نظر مي‌كند كه در همة اين تعينات تنزيهي و تشبيهي جاري است، جمع تشبيه و تنزيه مي‌يابد؛ و البته حقِ فراتر از همة تجليات و فراتر از وجود ساري در آنها را مقام تنزيه اطلاقي يا مقام فوق تنزيه و تشبيه مي‌داند.
چكيده لاتين :
No Abstract
عنوان نشريه :
انوار معرفت
