بررسي و تحليل تطبيقي داستان داش آكل صادق هدايت با داستان چلكاش ماكسيم گوركي

Comparative Studying and Analyzing of Sadegh Hedayat's Dash Akol with Maxim Gorki's Chelkash

داستان «داش آكل» از برجسته‌ترين داستان‌هاي صادق هدايت و از جمله نمونه‌هاي برجسته ادبيّات معاصر ايران است. اين پژوهش به روش تحليلي- توصيفي با خوانش داستان داش آكل و چلكاش و بررسي تطبيقي آن دو از لحاظ اشتراكات و افتراقات در زمينۀ شخصيّت‌پردازي و جنبۀ ساختاري و همچنين به بيان اشتراك دو مؤلّفه‌هاي فكري (خير، شّر و فتوّت) اشاره دارد. بطور كلّي علل اشتراكات دو داستان را مي‌توان به روحيّات انساني و جبر تاريخ و بخشي را به تصادف و توارد و علل افتراقات را به تفاوت در جنبه‌هاي فرهنگي و اجتماعي آن نسبت داد. در واقع اين دو نويسنده برآيند عصر خويش‌اند، كه خود را در داستان‌هاي خويش نشان داده‌اند. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد، كه گوركي از جمله نويسندگاني است، كه آثار آن سخت در داستان‌هاي فارسي نفوذ كرده و به صورت غيرمستقيم بر نويسندگان ايراني تأثير گذاشته است.

" Dash Akol " one of the most significant stories of Sadegh Hedayat, is of the distinguished samples of Iranian contemporary literature. This research, by reading the stories of Dash Akol and the Chelkash deals with the surveying of their similarities and dissimilarities in the field of characterization and structure and the similarity of the two thought frequencies ( benevolence, devil and generosity ) in an analytical and descriptive way. Generally, the similarities of the two stories can be attributed to the human spirit and the historical constraints and the accidence and repeatedly entrance; its dissimilarity lies in the difference in culture and social aspects. In fact, these two writers are resultant of their own period in which they have manifested themselves. The results of this research indicates that Gorki is one of the writers whose effects have penetrated deeply in Persian stories and has influenced the Iranian writers, whether directly or indirectly.