عوامل موثر ساختاري و محيطي بر تلاطم صنايع ايران

هدف اصلي اين مطالعه، بررسي عوامل موثر ساختاري و محيطي بر تلاطم (Turbulence) صنايع ايران مي‌باشد. براي دست‌يابي به اين هدف، كد چهار رقمي (ISIC) داده‌هاي 116 صنعت فعال در دوره زماني 1398- 1388 مدنظر قرار گرفته است. در كنار متغيرهاي ساختاري نرخ ورود به صنعت، نرخ خروج از صنعت، صرفه‌هاي مقياس، نسبت تمركز 4 بنگاه بزرگ و متغيرهاي محيطي؛ تاثير متغيرهاي مهم و كلان اقتصادي مانند نرخ ارز واقعي، نرخ تورم و نااطميناني نرخ تورم به عنوان متغيرهاي كنترلي در مدل بررسي شده است. براي اندازه‌گيري متغير نااطميناني نرخ تورم از الگوي واريانس ناهمساني شرطي اتورگرسيو تعميم يافته (GARCH) استفاده شد. پس از بررسي مانايي داده‌ها و هم‌جمع بودن آن‌ها با آزمون كائو، مدل ارائه شده به صورت اثرات ثابت و به روش حداقل مربعات تعميم يافته (FGLS) برآورد شده است. نتايج مطالعه حاكي از تاثير معني‌دار و منطبق با مباني نظري و مطالعات تجربي عوامل ساختاري و محيطي بر تلاطم صنايع در ايران است. در اين ميان متغيرصرفه‌‌هاي مقياس به عنوان شاخص مانع ورود به صنعت داراي كمترين تاثير منفي و متغير توليد ناخالص داخلي واقعي به عنوان متغير محيطي داراي بيشترين تاثير مثبت بر ميزان تلاطم صنايع در دوره‌ي مورد بررسي است.