شناخت و اولويت بندي عوامل موثر بر اجراي اقتصاد دايره‌اي در بنگاه هاي اقتصادي كوچك و متوسط(SME)

No Title

اقتصاد دايره‌اي يك نظام اقتصادي است كه هدف آن كاهش ضايعات و استفاده بيشينه از منابع است. اين رويكرد بازسازي كننده در مقابل رويكرد سنتي اقتصاد خطي قرار مي‌گيرد كه در آن مدل توليد به صورت «دريافت مواد اوليه، توليد و دور انداختن» است. هدف اصلي اين پژوهش، شناخت و اولويت‌بندي عوامل موثر بر اجراي اقتصاد دايره‌اي در ايران است. روش تحقيق در اين پژوهش به لحاظ ماهيت و اهداف آن، توصيفي و از نوع پيمايشي است. جامعه آماري شامل مديران بنگاه‌هاي اقتصادي كوچك در شهرك‌هاي صنعتي تهران (شهرك‌هاي صنعتي عباس آباد و شمس آباد) بوده كه جمعيت آن‌ها 2600 نفر بود كه با استفاده از فرمول محاسبه حجم نمونه (كوكران)، تعداد 335 نفر به عنوان نمونه تحقيق برآورد شد. نمونه آماري مذكور با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب شد. براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده و اعتبار آن‌ با ضريب آلفاي كرونباخ 89/0 محاسبه گرديد. براي سنجش روايي پرسشنامه‌ها از روايي محتوايي استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌هاي حاصل از پژوهش با استفاده از برنامه نرم‌افزاري SPSS15 از آمار توصيفي و استنباطي استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد، عوامل اجتماعي و فرهنگي، سازماني، دولت، قوانين و مقررات و زير‌ساخت بر اجراي اقتصاد دايره‌اي در بنگاه‌هاي اقتصادي كوچك تاثيرگذار است كه از اين ميان عوامل دولت و قوانين و مقررات و عوامل فرهنگي و اجتماعي به ترتيب بيشترين موارد تاثير‌گذار از ديدگاه نمونه آماري است. هم‌چنين نتايج نشان داد كه اولويت عوامل براساس متغير‌هاي جمعيت شناختي متفاوت است.

No Abstract