تحليل سنت‌شناختي بر نقش فاعلي امام زمان(عج)

No Title

سنت‌هاي الهي از مباحث فراموش شده‌اي است كه جاي آن در پژوهش‌هاي كلامي خصوصا مباحث مربوط به بيماري كرونا و جهان پساكرونا خالي است. نوشتار حاضر تلاش كرده است با مراجعه به متون ديني و بهره‌مندي از روش كتابخانه‌اي در گردآوري اطلاعات و روش توصيفي تحليلي در استنتاج ديدگاه و روش اجتهادي در كاركردها و برآيندها و استمداد از سنن الهي به اين پرسش پاسخ گويد كه در بلاهاي عمومي و از جمله بيماري كرونا امام زمان(عج) چه نقشي دارد؟ از سويي عالم بر اساس سنت‌هاي الهي اداره مي‌شود كه استثناناپذير است و از سويي ديگر آن حضرت در سلسله علل غايي و فاعلي عالم قرار دارد. نقش فيض‌رساني عام و خاص امام زمان(عج) را نيز بايد در شبكه‌اي از سنت‌‌هاي الهي ديد؛ يعني امام در اين منظومه به ايفاي نقش مي‌پردازد. بر اساس همين نظام، در دفع يا رفع بلا بايد اولا از اسباب مادي استفاده شود؛ اگرچه كاركرد اسباب مادي در دفع يا رفع عامل معنوي بلا، دائمي و همه‌جانبه نيست؛ ثانيا؛ تأثير عوامل معنوي در قالب سنت مشروط و مطلق تحقق مي‌پذيرد كه در اولي وجود شرط و در دومي وجود مصلحت محوريت دارند و نقش حضرتش را بايد در اين قالب ديد.

No Abstract